ALBUM REVIEW: Sleeping With Sirens – Live and Unplugged

Sleeping With Sirens 300x200Als je Sleeping With Sirens ooit live hebt gezien, dan weet je wat het sterke punt van de band is. Het is één van de bands die live net zo goed, zo niet beter is dan op albums. Met het vorige album, Madness, is duidelijk geworden dat de band de akoestische kant op wil gaan. Er is geen betere manier om deze twee te combineren dan een Live and Unplugged album! Toch?

Laten we eerst even heel eerlijk zijn: er staan eigenlijk geen nieuwe nummers op het schijfje. Er zijn twee covers op te vinden en de overige negen nummers zijn al eerder uitgekomen (sommigen zelfs al tweemaal). Als je dus zat te wachten op nieuw materiaal, kun je beter het schijfje nu al wegleggen om jezelf de teleurstelling te besparen. Deze review moet dan goed genoeg zijn om je ongeveer uit te leggen wat je mist.

Als je fan bent van het hardere werk van Sleeping with Sirens, kom je ook bedrogen uit. Ik bedoel, alles is akoestisch, wat verwacht je dan? Fans van Madness zullen sowieso blij zijn met dit schijfje, want er zijn nu eenmaal al veel akoestisch-achtige nummers op te vinden. Fans van If You Were a Movie, This Would Be Your Soundtrack zullen hier ook tevreden mee zijn, maar de rest zal wat missen. Ik weet dat ik het mis – de hardere nummers en vooral de tegenstelling van frontman Kellin Quinn’s normale stem en screams spreken me aan bij deze band en dat mist compleet op dit schijfje. Sleeping With Sirens Live and Unplugged

Toch is het leuk om te beluisteren, juist omdat Kellin live altijd zo goed klinkt. De rest van de band doet hier niet voor onder, dus dat live aspect op het album is een groot pluspunt. Het is wel jammer dat er niet echt een nummer is waarop de hele band lekker los kan gaan, want op alle nummers klinkt het een beetje alsof iedereen zich inhoudt. Zelfs Kellin haalt niet zo hoog en lang uit als dat we weten dat hij kan en het beatboxen bij Iris, toch altijd wel een hoogtepunt tijdens de liveshow, mist hier compleet.

Het leukste aan het schijfje zijn eigenlijk de tussenstukjes, waarin Kellin met het publiek praat en het publiek de lyrics zelf zingt. Voor de rest is het album degelijk, maar had het zoveel meer kunnen zijn. Ik wil dit schijfje echt heel graag leuk vinden, maar het is allemaal iets te veel hetzelfde en mist echt wat uitschieters en energie. Als dit album een proefwerk was, was het gewoon een voldoende geweest, maar niet meer dan dat. Daarom kan ik er nu ook niet meer voor maken. Sorry, Sleeping With Sirens, ik wacht verder gewoon een volgend studio-album af.

Cijfer: 6/10
Label: Epitaph Records
Releasedatum: 8 april 2016

Boekenlegger op de permalink.

Reacties gesloten