LIVE REVIEW: Breaking Benjamin en Starset in TivoliVredenburg

We weten inmiddels al dat Starset en Breaking Benjamin een goede combinatie zijn – vorig jaar juni stonden deze twee bands ook al samen in Nederland. Voor degenen die dit hebben moeten missen was er op 22 augustus een tweede kans, want dezelfde line-up was in TivoliVredenburg!

De lichten gaan een paar minuten eerder uit dan verwacht en het wordt snel duidelijk waarom: de videoschermen springen tot leven en laten een binaire aftelling zien. Het duurt wel lang – 255 seconden, iets meer dan 4 minuten – maar het past wel bij de vibe die Starset wil creëren. Naderhand komen de bandleden op in hun gebruikelijke lichtgevende ruimtepakken (en een cellist, die geen pak aanheeft) en nadat ook frontman Dustin Bates op het podium staat, begint de ruimtereis. De band is strak aan het spelen en de cellist voegt de symphonische vibe toe aan de tracks. Enige minpuntje is dat Bates niet altijd even goed te horen is, maar de show eromheen maakt dat meer dan goed. Wat opvalt is dat de gebruikelijke emulator van het podium mist, wat echt een heel cool ding is om te zien omdat hij helemaal doorzichtig en futuristisch is, maar door de videoschermen en een speech van Carl Sagan tussendoor krijg je dezelfde sfeer. Al in al een hemels voorprogramma!

Breaking Benjamin doet niet aan aftellen, maar komt gewoon op het podium terwijl de intro van So Cold in de achtergrond speelt. Niet dat je dat nog kan horen met hoe hard het publiek al schreeuwt. Het is nog steeds goed te merken dat veel mensen al lang op een concert van de band wachten en niet iedereen kon natuurlijk bij de vorige zijn. In tegenstelling tot vorig jaar spendeert frontman Benjamin Burnley nu iets minder tijd aan het publiek uitgebreid bedanken, al vliegen de complimenten nog steeds even hard de zaal in als de vele plectrums. Iedereen in de band krijgt zijn moment in de spotlights – de drummer krijgt een solo en de overige leden nemen allemaal wel een keertje de vocals op zich, zodat Burnley een beetje kan uitrusten. Je ziet dat het optreden lastiger voor hem is, maar hij straalt alsnog vreugde en energie uit.

Eén van de dingen die de hele avond opvallen is het vele heen en weer geloop tussen het podium en backstage. Bij Starset gebeurde dit regelmatig met de bandleden en bij Breaking Benjamin is Burnley soms ver te zoeken. Gelukkig wordt dit op een weinig storende manier gedaan zodat het alleen opvalt als je erop let, bijvoorbeeld als je een live review wilt schrijven. Verder zijn er echt geen minpuntjes te bedenken – de moshpits zijn groot, regelmatig komen de crowdsurfers langs en de sfeer blijft maar beter worden door de bands en het publiek. Hoogtepunt van de avond is de samenwerking tussen de twee bands: Starset’s Bates komt het podium op om het nummer Breath mee te zingen, wat uitstekend klinkt.

Ik zal niet de enige zijn die naderhand last had van mijn stem en nek. Het is onmogelijk om niet mee te willen doen met deze show, beide bands hebben echt alles gegeven. Hopelijk komen ze de volgende keer weer samen, want dit wil ik nog veel vaker mee kunnen maken!

Boekenlegger op de permalink.

Reacties gesloten