DVD REVIEW: A Decade of Delain – Live at Paradiso

Er zijn verschillende goede redenen te bedenken om een live DVD te filmen. Gewoon omdat het kan, omdat er een grote show gespeeld wordt, omdat er een jubileum te vieren is, noem maar op. Delain valt in deze derde categorie: ter ere van het 10-jarige jubileum van de band is de jubileumshow in Paradiso gefilmd. Vrijdag 27 oktober kan iedereen hiervan genieten, maar ik mocht hem al wat eerder zien om jullie een review te geven.

Hetzelfde niveau als een show

Om te beginnen: een DVD is natuurlijk nooit hetzelfde als een show, maar gelukkig komt deze wel erg dichtbij. De nummers klinken goed en iedereen is goed te horen, iets wat in Paradiso zelf nog weleens mist. Sorry, ik vind Paradiso echt een toffe zaal, maar de akoestiek is nu eenmaal niet geweldig daar. Het zicht trouwens ook niet als je tussen langere mensen op de vloer staat. Ook dat is een stuk beter op de DVD. Iedereen van de band krijgt genoeg screentime, zodat het ook echt als band voelt en niet als vocaliste met wat achtergrondbegeleiding. Wat dat betreft is het filmen prima gelukt en krijgt het een dikke pluim van me.

Hoe zit het met de sfeer?

Maar ja, die sfeer is niet zo makkelijk te vangen. Hoe is dat dan gedaan? Nou, niet alleen draagt de band al bij aan de show door het publiek regelmatig te bedanken en bij de show te betrekken, maar ook door het publiek zelf vaak te laten zien. Dit wordt eigenlijk op een soort festival-manier gedaan, door af te wisselen tussen de groep en individuen. Omdat je de mensen zelf ook ziet losgaan en meezingen, ga je achter je scherm er snel in mee. Wat hierdoor wel onvermijdelijk is, is de hoeveelheid telefoons in beeld, al kan dit een plus- of minpunt zijn. Ik vond het eigenlijk wel een pluspunt, want zo komt die vibe van het concert extra goed over. Het stoort me ook niet, aangezien het slechts korte momenten zijn. Het is wel begrijpelijk als dit een minpunt voor je is, want op je scherm door een scherm het podium zien, is wel iets te meta.

Minpuntjes

Helaas zijn er ook enkele echte minpunten. De lichten – die live vast heel leuk waren – zorgen er op de DVD met enige regelmaat voor dat het scherm compleet wit wordt, wat afdoet aan het idee dat je erbij bent. De DVD is verder erg goed in dit gevoel wel opwekken, maar deze momenten halen je er dan weer uit. Ook zijn de gastvocalen niet altijd goed te horen, wat nog jammerder is, omdat het er best veel zijn (zo doen Arch Enemy’s Alissa White-Gluz, Fear Factory’s Burton C. Bell en Liv Kristine ook met een aantal tracks mee). Het lijkt wel beter te worden naarmate de DVD langer bezig is. Als laatste is het publiek niet erg goed te horen, maar dat is altijd een heikel punt bij registraties. Het zijn kleine dingen, maar ik wilde ze wel even benoemen voor de volledigheid.

Dus?

Al in al is dit eigenlijk een van de betere live DVD’s die ik in een tijd heb gezien. Het zal je waarschijnlijk geen fan maken als je dat nog niet bent, maar voor de fans is dit wel een fantastische aanvulling voor de verzameling. Als Delain dit al voor elkaar krijgt voor het 10-jarige jubileum, dan kan ik niet wachten tot het 20-jarige jubileum!

Boekenlegger op de permalink.

Geef een reactie