Arch Enemy was subheadliner op de vorige editie van Into the Grave. Direct daarna werd aangekondigd dat de band op 28 januari weer in Nederland te vinden zou zijn. Toen de complete line-up van de avond bekend werd gemaakt, werd het nogmaals een heus minifestival: Wintersun, Tribulation en Jinjer waren deze avond ook aanwezig. Genoeg reden dus om naar Tilburg af te reizen en (waarschijnlijk) je concertdoop van 2018 te krijgen in Poppodium 013.
Jinjer steelt de avond
Jinjer is een female fronted metalband uit Oekraïne die al een aardige tijd met Arch Enemy meetourt. Dat is ook flink te merken, want frontvrouw Tatiana Shmailyuk weet al precies hoe ze het grote publiek moet omgaan. Het zal je misschien verbazen, want ondanks dat Jinjer al vroeg van start gaat (18:10), is de zaal al flink gevuld. Het publiek heeft ook geen spijt van zijn vroege aantreden, want het wordt getrakteerd op een spectaculaire show. Tatiana heeft een sterke, vaste stem en heeft op het podium duidelijk een goede connectie met de overige bandleden. Het enige nadeel van de show: de lichtshow is soms iets te flashy, waardoor het muziekgeweld op het podium zelf niet altijd even prettig te bewonderen is.
Jinjer in Poppodium 013. Credit: Lenny van Dijk
Tribulation zoekt de flow voor zijn show
Wie bekend is met de albumcovers en de muziek van de band, weet dat deze band er een macabere stijl op nahoudt. Tribulation weet dit ook qua sfeer op het podium te creëren met zijn flags, uiterlijk en backdrop. Ook de intermezzo’s dragen bij aan de duistere sfeer, maar met na elke track een nieuwe intermezzo, begint het het soepele verloop uit de show te halen. Toch is er ook genoeg positiefs te vertellen over zijn optreden. Zo staat de band zeer levendig op het podium, wat bij de eerder benoemde sfeer perfect afsteekt. Het was leuk om de band voor het eerst live te zien in 013, maar deze zal het beste tot zijn recht komen als zijn optreden plaatsvindt in een kathedraal. Ik hoop dat dit dus in de toekomst nog een keertje gerealiseerd kan worden.
Tribulation in 013. Credit: Lenny van Dijk
Wintersun laat zijn ervaring zien
De mix van metalgenres die Wintersun in zijn muziek verwerkt, zorgt ervoor dat de band van tijd tot tijd enigszins chaotisch klinkt. Op CD is dit nog een gecontroleerde chaos, maar om dit ook op het podium voor elkaar te krijgen, vereist behoorlijk wat talent en ervaring. Gelukkig heeft de band beide, want naast dat het muzikaal lekker klinkt, doet hij dit alles met een brede glimlach. Samen met de interactie die frontman Jari Mäenpää (ex-Ensiferum) met het publiek heeft, zorgt dit alles voor een vrolijke sfeer. Het contrast met Tribulation kan haast niet groter zijn.
Wintersun in 013. Credit: Lenny van Dijk
Toch heeft ook deze show een klein minpuntje. Gedurende het hele optreden was een cameraman van de band op het podium te vinden, continu cirkelend om de verschillende bandleden. Behalve als we nu een hele live-DVD kunnen verwachten, was het opnemen tijdens twee tracks waarschijnlijk meer dan genoeg geweest.
Arch Enemy eist de aandacht op (maar verliest deze ook weer)
Hoewel de lyrics van Arch Enemy eigenlijk allemaal uncleans zijn, is dit toch de band waar de zangkoren echt op gang komen deze avond. Onder leiding van een rondspringende en full body headbangende Alissa White-Gluz kwam het publiek volledig op gang en wist ze alle aandacht op haar te focussen. Dat doet echter niets af aan het kunnen van de rest van de band, die ook fenominaal staat te spelen. Een zestal nummers verder in de setlist is er een kleine drempel voor de geluidstechniek, omdat de bastonen zo hard komen te staan dat het de rest van de muziek overheerste. Gelukkig had de engineer goede oren en was dit niet al te lang erna weer opgelost.
Arch Enemy in 013. Credit: Lenny van Dijk
Helaas weet de show van Arch Enemy niet de hele tijd mijn aandacht vast te houden. Misschien komt het omdat nog voordat het optreden begon, ik mij al 3,5 uur in de zaal bevond en de ene na de andere goede band het podium had zien betreden. Het is echter net zo logisch om te concluderen dat ik alle trucjes van de band al zo vaak eerder heb gezien. Wat het ook precies was, doet er niet toe. De hele avond is er eentje om met plezier naar terug te kijken en is niet anders samen te vatten dan hoe Alissa dit zelf op het einde van de avond deed: “This was a night of pure fucking metal!”
Arch Enemy is ook zojuist aangekondigd als een van de acts op Fortarock! Heb je de band gemist, dan heb je hier dus nog een kans om deze live te ervaren. Lees ook onze festival review van Into the Grave om meer te weten te komen over Arch Enemy in een festival setting!
