LIVE REVIEW: Gloryhammer in Dynamo

Ik heb er al een tijdje naar vooruit gekeken, maar maandag 22 januari was het dan eindelijk zo ver: Gloryhammer keerde terug naar Nederland om Space 1992: Rise of the Chaos Wizards in zijn geheel te spelen. Natuurlijk kom je met zo’n geweldige tour nog steeds niet alleen aanzetten, dus Civil War mocht mee als special guest en Dendera mocht de avond openen. Met een griepepidemie die de tourbus teistert/teisterde was het nog de vraag of het door zou gaan, maar er was vooraf geen bericht van een afmelding, dus we mochten gewoon gaan genieten!

Hoewel het tijdschema ons vertelde dat Dendera al voor half acht zou beginnen, betrad de band om acht uur onder luid gejuich het podium. De Britse formatie bracht een stevige pot heavy metal die de hoofden wel aan het knikken kreeg. Het optreden van de band werd grotendeels gedragen door de charmante zanger, die redelijk vaak de interactie opzocht met het publiek en iedere keer weer de connectie wist te vinden. De sfeer zat er goed in en de band stampte lekker door, maar moest helaas na zes nummertjes alweer plaats maken voor de special guest van de avond.

Dendera. Credit: Lenny van Dijk

Na een korte sound check was het tijd voor gedonder op het podium, want de toepasselijk geklede mannen van Civil War betraden het podium. De band krijgt al iets meer reactie uit het publiek, hoewel de toch redelijk nieuwe zanger Kelly Sundown een stuk minder moeite doet om interactie te zoeken. De meest charmante persoon (naar mijn mening) zat tijdens deze set verstopt: drummer Daniel Mullback zat helemaal in de zone en ramde blij zijn drumstel in elkaar terwijl hij mee zat te zingen/lipsyncen. Ik kon gewoon niet naar hem kijken zonder er zelf blij van te worden. De rest van de heren stonden flink imposant op het podium en gaven een heerlijke show weg, waarbij vooral de bekendere nummers voorbij kwamen zetten. Ik had de band al een tijdje willen zien en hij heeft zich zeker bewezen.

Civil War. Credit: Lenny van Dijk

Na ongeveer 20 minuten was het dan zo ver: de eerste tonen van titeltrack Infernus Ad Astra schallen door de zaal. Luidkeels scandeert het publiek “hoots” naar de band, die vervolgens doorgaat naar Rise of the Chaos Wizards. De band staat nu met zes man op het podium, een meer dan normaal. De zesde man is de in toepasselijke Gloryhammer kleding gestoken zanger van Dendera en waarom valt tijdens het refrein op: zanger Angus McFife (aka Thomas Winkler) houd bij vooral hogere noten de microfoon wel erg ver van zijn mond af. Later volgt de thematische uitleg: “Mijn vrienden, ik heb hulp ingeroepen! Ik ben nog onder de invloed van een duistere spreuk van Zargothrax“. De vertaling is dat Angus/Thomas nog steeds last heeft van de griep waardoor hij twee dagen eerder moest cancellen.

De band speelt lekker door het album heen terwijl het publiek luidkeels meezingt en brengt hier en daar door een korte anekdote te vertellen nog meer thema aan. Natuurlijk mag er weer crowdsurfend iemand naar de bar om bier te halen voor de hootsman tijdens Questlords of Inverness, Ride to the Galactic Fortress! en na drie kwartier bereikt de set voor mij zijn hoogtepunt met Apocalypse 1992, een tien minuten durend nummer over het epische einde van het universum. Hierna was het hoofddeel van de set helaas voorbij, maar natuurlijk mochten vooral The Unicorn Invasion of Dundee en Angus Mcfife niet missen in deze Gloryhammer set. Deze twee nummers werden in de toegift dan ook keihard door het publiek meegezongen, samen met Magic Dragon.

Gloryhammer. Credit: Lenny van Dijk

Ondanks de ziekte die de rondte deed in de tourbus die nog een beetje een nasleep had was het een geweldige show! Gloryhammer en Civil War gaven allebei visueel en muzikaal hoogstaande shows en ook Dendera speelde een prima set. Ik raad je dan ook aan om een kans om een van deze bands live te zien zeker aan te pakken.

« 1 van 2 »
Boekenlegger op de permalink.

Geef een reactie