Het is weer weekend en dat betekent uitrusten! Tenzij je van metal houdt natuurlijk, want dan zit je in Tilburg. Op 19 november staan namelijk Cane Hill, Killswitch Engage en Bullet for My Valentine in de 013 om het gebouw helemaal te slopen.
Het is aan Cane Hill om de show te openen en het publiek klaar te stomen voor Bullet for My Valentine. De set begint met onweersgeluiden, waarna de band het podium oploopt om vervolgens hard te openen. Het publiek is echter niet geheel wakker of onder de indruk en staat vrijwel stil. Er is zelfs een pit in het publiek waar niemand in staat.
De set van de band bevat voornamelijk tracks van Smile, het debuutalbum van de heren. Er is een moment waar de band zich voorstelt en het over Amerika heeft. Dat was het moment waar een groepje fans “Fuck Donald Trump” begon te roepen. De zanger had dit door en deed mee. De heten eindigen met twee oude tracks, namelijk Gemini en Timebomb. Het publiek gaat een soort van los.
Dan is het de beurt aan Killswitch Engage. Waar het publiek vrijwel de gehele set van Cane Hill stil stond, gaat het hier meteen los en staat het vrijwel geen moment stil. Het is goed te merken dat veel mensen Killswitch Engage in ieder geval kennen, zo niet helemaal fan zijn. Het valt wel op dat de meeste fans in het midden van de zaal lijken te staan, maar buiten een leuk feitje zegt dat verder weinig. De band was strak aan het spelen, maar bracht niet eenzelfde sfeer als Cane Hill. Er werd veel gesprongen op het podium en in de zaal, het is duidelijk dat iedereen er zin in heeft. De moshpits komen hier al goed op gang en het lijkt wel alsof de helft van de zaal vrolijk aan het moshen is tijdens deze set.
Het is nog even wachten op Bullet for My Valentine, maar dat is alleen maar een goede reden voor een adempauze. Deze krijgen we tijdens de set namelijk totaal niet – alhoewel de band meer met het publiek praat dan bij voorgaande shows, is het nog steeds vooral knallen. Vooral frontman Matt Tuck is over het podium aan het bewegen. Er is namelijk een soort mini-podium aan de achterkant gebouwd, waar hij weleens naartoe loopt om een nummer af te maken. De setlist was een goede mix tussen het oude en nieuwe werk en focuste vooral op de hits, waardoor iedereen wel mee kon zingen en dit werd ook uit volle borst gedaan. De moshpits waren uiteraard niet van de lucht en de gebruikelijke wall of death tijdens Waking the Demon was natuurlijk ook aanwezig. De band zette een goede set neer en alhoewel ik zelf een fan ben van wat meer publieksinteractie, neemt dit niet weg dat de band knalde.
Is het een goed avondje metal geweest? Ja, dat durf ik wel te beweren. Cane Hill heeft duidelijk een andere vibe dan de andere twee bands, maar dat zorgt vooral voor een goede en interessante opener. Killswitch Engage en Bullet for My Valentine zijn allebei inmiddels oude rotten in het vak die weten hoe ze het publiek op moeten zwepen en een stevige bak metal moeten spelen. Met zere nekken (van het headbangen), blauwe plekken (moshen) en ruwe keeltjes (zingen en grunten) gaat iedereen weer tevreden naar huis.
Pingback:Bullet for My Valentine, 013. | Fan for a Day