Abyss, Watching Me is een post-hardcore band uit Praag. Na een succesvol eerste album genaamd, Don’t Take Away This Moment, is de band terug met zijn tweede album, Honesty. Wat er opvalt is dat er veel andere artiesten, zoals Garret Rap (The Color Morale) en Scott Barnes (In Fear and Faith), even langskomen om hun steentje bij te dragen aan de tracks.
Het album opent met If Not Us, Who?. Een heerlijke intro die je in minder dan een minuut klaarstroomt voor de rest van het album. De volgende track, The Restoration, heeft dus een gastartiest, niemand minder dan Mark Mironov van Betraying the Martyrs. Het is een heerlijke track die zowel vocaal als instrumenteel heel sterk is. Na deze track is het de beurt aan All Bets Are Off, dit is één van de beste tracks op het album. De zang is van goede kwaliteit en het gitaarwerk is zeer goed. Hierna is het de beurt aan A Brand New You, één van de tracks zonder een gastartiest. Met deze track bewijzen de heren dat ze ook zonder hulp hun ding kunnen doen. Dan is het de beurt aan één van de tracks met Garret Rap, The Oil, the Canvas. Dit is één van de tracks waar ik naar uit heb zitten kijken sinds ik de tracklist zag. Het is een briljante track die niet teleurstelt, Garret Rap doet waar hij goed in is, zingen, en het klinkt heerlijk.
Dan is het de beurt aan Not Coming Home, pt. 2. Dit is dus de ballad op het album. Geen screams, geen ruig gitaarwerk. Nee, het is een rustige track. De heren laten opnieuw zien dat ze geen hulp of geschreeuw nodig te hebben om zich te bewijzen. De volgende track is The Golden Road, dit is wederom een rustige track en naar mijn mening één van de mindere tracks op het album. De vocals laten te wensen over en het enige wat dit nummer red is de zang van Joel Tock. Hierna is het dus tijd voor de andere track waar ik hoge verwachtingen voor had, dit mede omdat Scott Barnes de guest vocals verzorgd. Ik heb het over To Let Me Evolve: dit is zonder twijfel de beste track op het album, het is een geniale track die mijn verwachtingen waar maakt. De zang en screams zijn geweldig en instrumenteel laten de heren met dit nummer hun stempel achter. Scott Barnes doet wat er van hem verwacht wordt. Hij zingt en screamt en het is gewoonweg heerlijk. De band sluit af met, If Not Now, When?, met wederom Garret Rap als gastartiest. Het is een heerlijke track en één van de betere tracks op het album, een goede afsluiter van het album.
Qua guest vocals zijn al mijn verwachtingen waar gemaakt, er is vrij weinig op te merken over dit album en/of de band zelf behalve dat dit een band is om in de gaten te houden.
Eindbeoordeling 8/10
Releasedatum: 2 april 2016
Label: –
