De kans is klein dat je Architects nog niet kent. Maar voor het geval dat je de band nog niet kent: het is een Britse metalcore band die al ruim tien jaar mee doet in de scene. In al die jaren hebben de heren, met hun zes albums, een naam voor zichzelf opgebouwd. De band lijkt ook niet van plan te zijn te stoppen want het zevende album, All Our Gods Have Abandoned Us, is op 27 mei uitgekomen. Er zijn van tevoren reeds drie singles uitgebracht voor dit album, Gone with the Wind, Downfall en A Match Made in Heaven. Dit waren drie harde tracks, zoals je het van de band verwacht, maar dan blijft toch nog de vraag of de rest van het album net zo goed is of zijn de singles het hoogtepunt van het album.
Het begint meteen snoeihard met Nihilist, dit is een heerlijke track. Het is hard, zowel instrumenteel als vocaal. De tekst blijft hangen en dat alles maakt dit één van mijn favoriete tracks op het album. De volgende track is Deathwish, wederom een harde track en het doet mij een beetje denken aan Black Blood, dit mede door de tekst en het thema. Dan is het de beurt aan Phantom Fear, deze track is net als zijn voorgangers een heerlijke track, verder is er niet veel aan op te merken. Na Phantom Fear is het tijd voor twee van de drie singles die al uit zijn gebracht. Ik heb het over Downfall en Gone with the Wind, beide tracks zijn heerlijk en snoeihard en ze zijn samen met Nihilist het hoogtepunt van het album in mijn ogen. Deze tracks en A Match Made in Heaven springen er uit. Een ietwat rustiger nummer is The Empty Hourglass, het is instrumenteel en vocaal rustiger dan de nummers die we hiervoor hebben gehoord. Dit is op zich wel fijn want dan heb je toch wat afwisseling.
Het album gaat verder met Gravity en dit nummer begint meteen snoeihard, net als het merendeel van de nummers op het album. Wat ik eigenlijk best jammer vind is dat er bar weinig afwisseling zit tussen de nummers, het is een beetje eentonig. Niet dat het iets slecht is, dit is een geniaal album, maar ik zou het tof vinden als de band een keer iets anders zou proberen met zijn sound. Na Gravity, is het de beurt aan All Love Is Lost, deze track behoort tot één van de tracks die er echt uit springen. Het is een heerlijke track en verder is er niet veel aan op te merken.De volgende track is From the Wilderness, opnieuw een heerlijke track, zowel vocaal als instrumenteel sterk en strak. De heren sluiten het album af met Memento Mori een track van ruim acht minuten. Het is een relatief rustige track, het is een geweldige afsluiter van een ietwat eentonig album.
Architects is al jaren één van mijn favoriete bands. En ondanks dat het een eentonig album is, is het toch een sterk album en een echte aanrader voor fans van de band en mensen die op zoek zijn naar een nieuwe band.
Eindbeoordeling: 7/10
Releasedatum: 27 mei 2016
Label: Epitaph Records
