Er waren eens vijf jongens die samen iets moois wilden opbouwen. Eerst kwam er een EP genaamd Black Diamonds, toen kwam er een geweldig debuutalbum met de naam Issues en een akoestische EP genaamd Diamond Dreams. Uiteindelijk besloten de jongens dat het tijd was om verder te gaan, ze doken de studio in en namen hun tweede album op. Dat album heet Headspace en de band in kwestie is natuurlijk Issues.
Als je na twee jaar eindelijk nieuw materiaal te horen krijg van één van jouw favoriete bands, heb je vragen. De grootste/belangrijkste vraag is of de band zijn sound behoudt of veranderd. Als ze veranderd zijn, past het dan bij de band? Met The Realest wordt die vraag voor een deel beantwoord, de sound is anders maar ook weer niet. Wat wel opvalt is dat vocalist Michael Bohn niet alleen screams maar ook clean vocals doet. Dit de eerste keer wel even wennen maar het is niet slecht. Wat ook opvalt is dat je Tyler Carter, de andere vocalist van de band, veel hoort tijdens dit nummer, niet dat iets is om over te klagen. Met Home Soon komt de sound die we op Issues te horen kregen wat meer naar voren. Het is een heerlijke track, het is Issues zoals we de band het liefst hebben! Hetzelfde geldt voor Lost-n-Found (On a Roll),dit is opnieuw een heerlijk nummer, het heeft alles, een heerlijke flow en een heerlijk ritme. Dit is één van de beste nummers op het album. Met ieder nummer blaast de band je opnieuw weg, zo ook met Yung & Dum. Dit nummer is zowel instrumenteel als vocaal sterk, het is een nummer dat qua tekst heel catchy is en blijft hangen.
Wat tot nu toe opvalt is dat je heel veel Tyler Carter hoort en minder Michael Bohn’s screams. Dit compenseert de band goed met Michael zijn clean vocals, die in het begin wel even wennen zijn maar na een tijdje merk je dat het echt bij Issues past. Een goed voorbeeld is het volgende nummer, Made to Last, het begint met Michael die zingt en het klinkt echt goed. Met Flojo laten de heren zien dat ze instrumenteel hier en daar aan het experimenteren zijn geweest. Zo begint het nummer met een turntable en heeft het net als andere nummers op het album een bassline die duidelijk te horen is. Een track waar Michael zijn zang echt goed is, is Hero. Zoals ik al eerder zei, Michael zijn clean vocals passen bij het nieuwe album en geven de band datgene dat Issues uniek maakt. De volgende track is Coma, een track waar ik sinds het begin mixed feelings over had. Ik vond hem tegenvallen, maar ook weer niet, na het nummer een aantal keer te hebben beluisterd ben ik het nummer beter gaan vinden.
Dan is het de beurt aan Rank Rider, dit is van begin tot eind een heerlijk nummer. Het is een harde track maar ook weer niet, het heeft vocaal gezien een heerlijke afwisseling tussen screams en cleans, Tyler dropt een heerlijke RnB flow en dat is wat dit nummer eruit laat springen. Met Blue Wall maakt de band een statement naar aanleiding van al het politiegeweld in Amerika, het hele nummer heeft een duistere vibe en is lekker zwaar. Ik had het ook niet anders verwacht met zo’n thema. Dan is het tijd voor wat, na een paar keer luisteren, mijn favoriete track op het album is geworden, Someone Who Does is de naam van deze track. Het is een track die mij persoonlijk raakt, dit mede door de tekst en het thema. Na I Always Knew, een track die dient als een interlude is het alweer tijd voor het laatste nummer. Met Slow Me Down zijn we bij het einde aangekomen. Het is wederom een geweldige track, die zowel vocaal als instrumenteel heerlijk is, de heren hadden geen beter afsluiter kunnen kiezen.
Na het debuutalbum vroeg ik mezelf af of Issues zichzelf zou kunnen overtreffen, want het was een geniaal album. En dat is in mijn ogen gelukt, Headspace is een geweldig album. Dit kan best nog wel eens album van het jaar worden.
Eindbeoordeling: 9.5/10
Releasedatum: 20 mei 2016
Label: Rise Records
