Het is al weer 2 jaar geleden dat The Amity Affliction zijn vierde album, Let the Ocean Take Me uitbracht. Nu moet ik toegeven dat ik in de laatste jaren niet echt meer iets met de band heb. Don’t get me wrong, ik vind vrijwel alles dat ze uit hebben gebracht, oud en nieuw, echt geweldig. Maar ik ben waarschijnlijk over de band heen gegroeid. Ik hoop persoonlijk dat het nieuwe album mij kan verrassen en opnieuw voor de band kan laten vallen. Het album Youngbloods was het eerste album van de band dat ik ooit hoorde en is ook meteen mij favoriete album. Maar genoeg over oude albums. Het is tijd voor This Could Be Heartbreak.
Hoogtepunten:
Al met al is het een goed album, maar het spreekt mij niet aan. Ik ben niet echt weg van de nieuwe sound, al geeft het de band zo nu en dan wel iets origineels. Zo opent de band het album met kerkklokken die luiden en het geluid van regen en tegen het einde aan een gitaarsolo. Dit alles is deel van de eerste track, I Bring the Weather With Me. De band begint zijn album dus meteen met een sterke track die veel te bieden heeft. Waar een band normaal wacht met de title track, komt die hier als tweede. This Could Be Heartbreak doet zijn naam eer aan en is zeer catchy. Dit nummer is één van de hoogtepunten op het album. Een ander hoogtepunt is All Fucked Up. Dit is een track die mij op een persoonlijk niveau aanspreekt. Daarnaast is het zowel vocaal als instrumentaal een heerlijke track om naar te luisteren.
Dieptepunten:
Naast hoogtepunten zijn er ook een aantal tracks die vies tegenvallen. Ik heb het dan over tracks zoals O.M.G.I.M.Y. het is een track die mij totaal niet aanspreekt. Het blijft echter niet bij een tegenvallen de track. Nee, het zijn er zoals ik al eerder zei een aantal. Een andere tegenvaller is Some Friends. Het is te soft en vocaal doet deze track het niet voor mij. Hetzelfde geldt voor Wishbone, het is te soft en in tegenstelling tot de andere softe tracks zijn beide tracks niet catchy. Naast hoogtepunten en dieptepunten zijn er ook een aantal neutrale tracks. Deze neutrale tracks komen echt puur aan op smaak. Ze zijn niet mijn ding, maar toch moet ik ervan bekennen dat ze hun plek op het album meer dan verdienen.
Conclusie:
Het is, zoals ik in het begin al zei, een goed album. Echter doet dit album het niet voor mij. De nieuwe sound die de band in de afgelopen jaren heeft ontwikkeld, is bij mij niet goed gevallen. Het mist de intensiteit die de band rondom zijn eerste albums had. Misschien dat ze het live goed kunnen maken, mocht ik de band in de toekomst zien.Deze neutrale tracks komen echt puur aan op smaak. Ze zijn niet mijn ding, maar toch moet ik ervan bekennen dat ze hun plek op het album meer dan verdienen.
Eindbeoordeling: 6.5/10
Releasedatum: 12 augustus 2016
Label: Roadrunner Records
