9 en 10 september wordt de Waalkade in Tiel omgetoverd tot het druk bezochte muziekfestival Appelpop. Natuurlijk is Louder Than Words hierbij om verslag uit te brengen van opvallende acts.
Voor mij is de opener van de dag John Coffey. Deze band heeft zeker geen introductie meer nodig en het veld voor de Go-Tan stage staat dan ook behoorlijk vol. Dit is het laatste festival dat de band in Nederland speelt. De eerste noot van Broke Neck klinkt en er is al een moshpit. De band geeft, zoals altijd, de volle 100 procent, misschien zelfs meer. Dat zorgt ervoor dat wanneer John Coffey vraagt, John Coffey krijgt, bijvoorbeeld kleine en grote walls of death. Wanneer het optreden aan een einde komt, blijven veel mensen nog wat langer staan om deze ervaring te verwerken, of misschien in de hoop dat de band nog terugkomt.
Hierna begeef ik me naar de Blossom stage voor Indian Askin. De band speelt heel netjes: het klinkt goed, er zijn technische solo’s en in de brandende zon is deze band een heerlijke sfeermaker. Helaas is het publiek, in tegenstelling tot de band, helemaal stil en bewegingsloos. Na een paar nummers is er een enkeling die zich laat zien, maar het publiek geeft zeker niet wat de band verdient, want deze band swingt hard!
De Jeugd van Tegenwoordig bouwt hierna een groot feest op de mainstage. Je moet op tijd een plekje veroveren voor deze show, want ook ditmaal staat de tent helemaal vol. Oude en nieuwe nummers worden gespeeld, er wordt water gegooid en champagne gespoten, de broek van Vieze Fur gaat uit en het publiek smult ervan. Je moet voor de grootste hits wachten tot het eind: publieksfavorieten Sterrenstof en De Formule zijn de laatste twee nummers en de grond schudt onder het springen van het publiek. Of je nu van hip hop houdt of niet, De Jeugd van Tegenwoordig is eigenlijk een band die je als Nederlandse burger op je “must see”-lijstje moet hebben staan.
Hetzelfde geldt voor De Staat. De band heeft in een moordtempo heel Nederland veroverd en op welk festival je ook bent, hij heeft er waarschijnlijk wel gestaan. Persoonlijk heb ik hem al die tijd vermeden omdat er dingen meer binnen mijn smaak te zien waren, maar ditmaal ga ik gewoon kijken. Voor de stijl waarin de band speelt is het publiek van Appelpop redelijk timide. Het is allemaal nog een beetje deftig. De band doet zijn ding en brengt een show van goede kwaliteit, maar ik heb beelden teruggezien waar de circlepit op het nummer Witch Doctor veel groter was. Ik wil zeker niet negatief klinken, maar ik zou liever nog een keer naar De Jeugd van Tegenwoordig gaan dan naar De Staat. De band heeft een goede sound, maar na een aantal nummers klinkt alles wel hetzelfde.
Ondanks dat het niet echt bij Louder Than Words past, ben ik niet alleen naar Marco Borsato geweest op vrijdag, maar ook naar Guus Meeuwis op deze zaterdag. Dan denk je vast: “Bah, daar hoef ik niks van te weten”, maar het is een artiest waarmee je in zekere zin bent opgevoed, of het nu via je ouders, radio of TV is geweest. Kort samengevat: er is blijkbaar op dag 1 bij Marco Borsato veel herrie van het publiek gekomen, daar is het publiek bij Guus Meeuwis minstens drievoudig overheen gegaan.
Na een halve show van Guus Meeuwis gezien te hebben was het tijd om de menigte te doorkruisen en voor de laatste keer naar de Blossom stage te lopen: Peter Pan Speedrock was de afsluiter voor mijn avond. Als je moe bent door alle festivalactiviteiten, dan schudt deze band je wel wakker. Hij windt er geen doekjes omheen en knalt het ene nummer na de andere eruit. Met zo nu en dan een nummer gezongen met zijn mascotte Dikke Dennis (die heel goed is in het koppen van de microfoon) vliegt de tijd voorbij, maar dat neemt niet weg dat er honderden biertrays zijn gegooid, er mensen succesvol en minder succesvol hebben gecrowdsurft en de avond voor velen eindigt met een krampende nek van het headbangen.
Het eind van dag 2 betekent alweer het einde van Appelpop 2016. Met goed weer, een diverse line-up en verdomd goede friet is dit festival zeker een aanrader. Het enige minpuntje is dat als het weer net zo zonnig en droog is als dit jaar, het slim om eigen schaduwvoorziening mee te nemen, want op het terrein zelf is deze praktisch nergens te vinden.