Dus, dat weertje, eh? Het was maar een trieste, druilerige dag op 14 november. Toch was er een plek waar het wel zomer leek te zijn en dan had ik het niet zozeer over de temperatuur: in de Heineken Music Hall sloegen Tiger Town, Panic! at the Disco en The Overslept de handen ineen om ons een zonnige avond te bezorgen.
Tiger Town
De avond begon met Tiger Town en eigenlijk was ik toen al sprakeloos. Goed begin, ik moet nog een hele review. Laat ik beginnen met de lichtshow, want daar heb ik nooit veel over te zeggen, maar deze was echt prachtig. Hij gaf sfeer, ging de hele regenboog af, dit is voor mij hoe een lichtshow zou moeten zijn. De band deed er niet voor onder: ik heb geen idee wat voor genre ik Tiger Town zou moeten geven, maar dat maakt niet uit. De vocalen waren kraakhelder, de instrumenten kon je stuk voor stuk horen maar vormde toch een geheel en nummer voor nummer zette de band het publiek naar zijn hand. Ik kan niet anders zeggen dan dat je deze band live moet zien en het was zeer zeker een geweldige opener.
Panic! at the Disco
Iedereen was zeker pumped voor Panic! at the Disco, al helemaal nadat de band opkwam onder de klanken van Black Eyed Peas‘ Pump It. Hierna werd Don’t Threaten Me With a Good Time ingezet en de band deed niet aan loze bedreigingen, want dat is precies wat de heren leverden. Alle hits kwamen voorbij – voor degene die ze vaker heeft gezien, had de setlist geen verrassingen, maar voor degenen wiens eerste keer het was wel – en frontman Brendon Urie was vocaal in topvorm. Ik blijf me erover verbazen dat zijn stem live nog beter is dan op de albums. Aan adempauzes deed de band niet, buiten een rustiger stuk toen Bohemian Rhapsody en Death of a Bachelor gespeeld werden. Dus of je wilde of niet, je moest door blijven dansen. Gelukkig is dat geen straf tijdens zo’n show.
Wat wel uniek was aan deze set, waren de hoornspelers die bij de nummers van meest recente album Death of a Bachelor op het podium kwamen om mee te spelen. Het zorgde voor een vollere sound. De nummers kwamen hierdoor gewoon beter tot hun recht. Urie liet daarbij weer zien dat hij uitermate getalenteerd is door meerdere instrumenten te bespelen, waarbij er zelfs een heuse drum-off was tussen Urie en Dan Pawlovich. Urie is een geboren showman en ook de achterwaartse salto miste niet. Wat ik daarentegen wel miste, was de interactie met het publiek. Dit kwam pas in de tweede helft van de set een klein beetje op gang. Tijdens de toegift maakte Urie het wel helemaal goed toen hij vertelde dat This Is Gospel over ex-drummer Spencer Smith gaat, waarna hij de eerste poging stopzette omdat het niet goed ging met een fan. Als dit de rest van de show ook op dat niveau was geweest, zou deze show zo perfect zijn geweest als het maar kan.
Aftershow: The Overslept
Na een goede show moet je even afkoelen. Zie het als een workout (want dat was deze show, in ieder geval voor mij). Niet getreurd: de aftershow werd verzorgd door de mannen van The Overslept, dus dat beloofde al een goede match te zijn! Hoe goed werd pas duidelijk toen ik daar stond, want de heren waren in topvorm. Deze set had een overvloed aan publieksinteractie, wat het gemis van eerder zeker weten goedmaakte. De band stond zelf met volle teugen te genieten en was lekker aan het spelen. Wat me opviel, was dat – ook al zag ik genoeg mensen hun jassen pakken en gaan – de grootte van het publiek hetzelfde bleef omdat er steeds wel nieuwe mensen bleven luisteren en plakken. Het laat maar zien dat The Overslept goed op dreef was en een prachtige afsluiter was van een een hele fijne avond. (Het is niet alsof dit echt een cooling down was. Daar heb ik zelf te veel voor gedanst en genoeg mensen in het publiek ook.)
Moet ik hier nog een conclusie aan plakken? Nou, okay, het hoort nu eenmaal zo. Het was een geweldige avond, de bands sloten goed op elkaar aan en als er iets meer interactie was geweest vanuit Tiger Town en Panic! at the Disco, was dit mogelijk perfect geweest. Maar goed, als dat het geval was, had ik nooit meer naar een concert hoeven gaan en dat zou toch wel heel jammer zijn. Voor nu ga ik me alvast verheugen op de volgende show!
