Zo’n vier maanden geleden heeft William Control de eerste van een serie van vier EP’s uitgebracht. Dit eerste schijfje ging onder de naam The Pale EP en inmiddels hebben alle nummers van deze plaat een video erbij gekregen. Dat kan maar één ding betekenen: tijd voor de volgende in de serie! Revelations: The Black EP is inmiddels ook uit en het is dus hoog tijd om daar een review over te schrijven.
In de club
Net zoals op The Pale EP staan er op dit donkere vervolg ook vier nummers. De eerste, Analog Flesh in a Digital World, heeft meteen iets wat ik niet wist dat ik miste op het vorige schijfje. Het is namelijk verschrikkelijk dansbaar. Ik kan me best voorstellen dat hier mensen heel hard op los zullen gaan in een club, en dat hoeft nou niet per se een S&M club te zijn. (Als dit nou compleet uit de lucht komt vallen voor je: welkom in de wereld van William Control, waar alles wel iets met BDSM te maken heeft.)
Afwisseling
Het is te makkelijk om dit schijfje met het vorige te vergelijken, maar het is wel heel makkelijk om hiermee een aantal punten te maken. Bij The Pale EP miste ik een beetje afwisseling, alles had ongeveer dezelfde klank, maar bij The Black EP valt dit echt een stuk meer mee. Buiten het dansbare Analog Flesh in a Digital World is er ook de ballad Velvet Rose, waardoor het schijfje ineens een stuk veelzijdiger wordt en je hiermee ook duidelijk de vele kanten van William Control kunt horen. Knife Play en All I Need zijn gewoon de bekende sound, zoals we hem al kennen en waar we van houden, maar brengen hierdoor niet echt iets nieuws naar de tafel. Dit neemt niet weg dat het alsnog geslaagde nummers zijn.
Typisch Control
Natuurlijk zitten de vaste elementen er ook in – elektronica en instrumenten lopen lekker door elkaar, de nummers zijn zoals gewoonlijk erg seksueel ingesteld, je kunt de sigarettenrook bijna door de noten heen ruiken – als je William Control al goed vond, dan ga je deze nieuwe offering zeker weten kunnen waarderen. Als je hem nog niet zo geweldig vond, dan zou ik eerder deze EP aanraden dan The Pale EP om hem een beetje te leren kennen, want je hoort gewoon veel meer kanten van hem.
Dus?
Het enige dat echt nog mist aan The Black EP is eigenlijk de live beleving. Ik kan nu al horen dat de nummers live heel intens over zullen komen, maar helaas kun je dat nooit zeker weten tot je het echt hoort. Voor nu ben ik een grotere fan van deze EP dan van The Pale EP en ik hoop ook zeker dat deze stijgende lijn door zal zetten. Op naar de volgende EP!
Cijfer: 7,5/10
Label: Control Records
Releasedatum: 17 februari 2017
