I’ve got another confession to make: ik ben vroeger ook een piraat geweest. Compleet met ooglapje, veel schepen en vooral: een goede internetverbinding en KaZaA, LimeWire en FrostWire. Zo’n twee jaar geleden ben ik overgestapt naar streamen, specifiek Spotify, en ook al heb ik daar geen spijt van, toch merk ik dat mijn luistergedrag is veranderd sindsdien. Misschien herken je onderstaande dingen wel, misschien ook niet. Laat ons vooral weten wat je zelf voor verschillen hebt gemerkt, als je net als ik bent overgestapt!
Downloaden: Alles in één keer
Ik ben begonnen met downloaden, dus het lijkt me niet meer dan logisch om daar ook in dit artikel mee te beginnen. De meeste nieuwe muziek en bands haalde ik van YouTube en toen nog TMF – recommended video’s en random muziekvideo’s waren hier verrassend goed voor. Dit zorgde er ook wel meteen voor dat ik bijzonder weinig nieuwe bands ontdekte, maar wat ik ontdekte, kende ik van binnen en buiten. Het was een stuk makkelijker om een hele discografie te downloaden en op je MP3-speler of telefoon te zetten dan om losse nummers binnen te halen, dus waarom niet?
Hierdoor luisterde ik alles van een band en omdat ik lui was (okay, dat ben ik nog steeds wel), verwijderde ik bijna nooit muziek van mijn apparaten, tenzij het geheugen vol begon te raken. Was dat ene nummer toch niet zo verschrikkelijk goed? Na dertig keer te lui zijn om door te skippen werd het vanzelf beter en ontdekte ik er wel wat leuks aan. Aangezien dit niet alleen maar bij mijn absolute favoriete bands gebeurde, maar ook bij bands waar ik het merendeel van de nummers wel okay vond (er is een verschil), kende ik een stuk meer van mijn bands, al kende ik niet zoveel bands.
Met streamen ontdek je meer
Bij streamen is het precies omgedraaid, zoals je waarschijnlijk al wel aan zag komen. Ik ben vooral begonnen met streamen omdat ik te lui was om te downloaden (dat deed ik eens in de paar maanden en dan downloadde ik echt alles wat me ook maar een beetje interessant leek), maar wel nieuwe muziek wilde luisteren. Toen ik eenmaal ging streamen, maakte ik een playlist aan waarin ik alleen maar mijn favoriete nummers zou zetten. Dat is ook waarom ik nu nog steeds niet alles van All Time Low en Billy Talent (toch wel mijn top bands) erin heb staan, al heb ik wel playlists voor die bands waar wel al hun materiaal in staat.
Omdat ik dus vooral de beste nummers in playlists zet – en ook via deze site en Discover Weekly alleen maar enkele nummers van bands meekrijg – is mijn luistergedrag een stuk meer gefragmenteerd geworden. Ik luister hele albums vaak maar een enkele keer als ik fan ben (of probeer te worden), waarna ik me focus op mijn favoriete nummers. Ik ken wel een stuk meer bands en heb dus een meer gevarieerd luisterdieet, maar ga minder de diepte in en ken ook zeker niet van alles de hele discografie. Buiten Billy Talent dan. Dat is gewoon een heel speciaal geval.
Dus?
Welke is nou beter? Tja, daar kan ik echt weinig over zeggen. Het heeft allebei wel wat namelijk. Het liefste zou ik hebben dat het voor streamers makkelijker wordt gemaakt om meer de diepte in te gaan met bands, want die ‘shuffle alles’ functie werkt niet echt fantastisch en de hits komen altijd tien keer vaker langs dan die ene deep cut die ook fantastisch is. Daarentegen zou het ook beter zijn als je bij het downloaden een ‘voor fans van’ functie zou hebben, waardoor je makkelijker nieuw materiaal kunt vinden. Toch blijf ik voor nu lekker streamen, want het weegt voor mij iets zwaarder dat ik toch wel iets aan de artiesten kan geven. Al komt dit niet altijd goed terecht… Maar daarover later meer.
