Het komt steeds vaker voor dat een band zijn naam verandert. De meest voorkomende reden is dat het tijd is voor een frisse start. Dit geldt dus ook voor ALAZKA. De band stond voorheen bekend als Burning Down Alaska en vond dat het tijd was voor een nieuwe start. Bij een nieuwe start hoort nieuwe muziek en dat is wat de heren ons geven in de vorm van een album. Het album heet Phoenix en is op 1 september uitgekomen. Ik ben benieuwd naar het eindresultaat en heb eerlijk gezegd geen echte verwachtingen voor dit album.
Sterke kant
Het album wordt heerlijk geopend met Echoes. De intro track van het album loopt heerlijk over in Ghost. Deze track vormt samen met Empty Throne en Blossom de sterke kant van het album. Wat deze tracks beter maken dan de rest is het feit dat ze er uitspringen door de wat zwaardere kant van de band uit te lichten en dit is precies de kant die mij aanspreekt.
Eentonig
Zoals ik net dus al zei: het album is eentonig. De zang (clean) is in iedere track vrijwel hetzelfde, het klinkt eerlijk gezegd als een lang nummer met zo nu en dan een beetje afwisseling. Dat hoeft niet direct een minpunt te zijn, maar dat is het bij dit album wel. De eerder genoemde afwisseling komt dus in de vorm van de hierboven genoemde tracks. Het instrumentele werk in deze tracks is echt heerlijk, dit in combinatie met de zang van beide zangers zorgt er voor dat het album toch niet direct in de prullenbak hoeft te verdwijnen.
Conclusie
Is de band als een Phoenix uit de as herrezen? Helaas niet, maar ondanks dat het album ietwat eentonig is, is het toch een goed album. De sterke kant van het album zorgt voor een beetje afwisseling en zorgt er voor dat het album toch nog het luisteren waard is. Ik raad je dan ook aan om dit zeker te doen.
Eindbeoordeling: 7/10
Releasedatum: 1 september 2017
Label: Arising Empire
