Ik denk dat het een understatement is om het nieuwe PVRIS album langverwacht te noemen. Tegen de tijd dat de band de deluxe versie van debuutalbum White Noise had aangekondigd, waren de fans al aan het schuimbekken om nieuw materiaal. Inmiddels is het meer dan een jaar verder en kunnen we nu wel deze opvolger in onze armen sluiten.
Niet echt alternatief
Om mee te beginnen: ik ga hier niet beweren dat PVRIS ooit echt enorm hard is geweest, maar je zou All We Know of Heaven, All We Need of Hell eigenlijk helemaal niet meer in het alternatieve straatje plaatsen. Ik weet ook wel dat de band ooit in de post-hardcore is begonnen, en toch… Je hoort er weinig meer van terug. Het geheel is een stuk meer etherisch geworden, beetje zweverig. Het elektronische geluid heeft overduidelijk de overhand.
Overal electronica
Dit elektronische geluid zorgt er meteen voor dat de instrumenten erg wegvallen, al zijn er natuurlijk nog wel wat nummers waar ze in te horen zijn. Zo hebben Walk Alone en No Mercy bijvoorbeeld een lekker duidelijke drumlijn erachter. Het interessante hieraan is eigenlijk wel wat er met frontvrouw Lynn Gunn’s stem gebeurd: hier zit eigenlijk altijd wel een bewerking op, maar dit zorgt afwisselend voor een heel gevoelig en een heel rauw gevoel. Hierdoor komt toch de feel van het album goed over en krijg je regelmatig kippenvel.
Contrast
Ik heb nog een paar nummers van dit schijfje live mogen aanschouwen op Pukkelpop dit jaar en het contrast is wel erg groot met de live versies en de studio versies – live zijn de instrumenten wel echt goed te horen en rockt het een stuk meer, waar de studio versies de rauwheid van een statisch geladen ballon hebben. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk: No Mercy is een lekker rocknummer waar ik zowaar de neiging van krijg om te gaan moshen.
Dus?
Al in al is het schijfje best het wachten waard geweest, want PVRIS laat duidelijk een stijgende lijn zien in zijn eigen geluid. Het is ergens jammer dat All We Know of Heaven, All We Need of Hell niet eerder is uitgebracht, want dan had het perfect in de alternatieve mainstream van Halsey, twenty one pilots en Bastille gepast. Voor nu is het gewoon ons geheimpje. Niet aan de radio laten weten!
Cijfer: 8/10
Releasedatum: 25 augustus 2017
Label: Rise Records
