Je kunt het weekend bijna niet beter beginnen dan met een concert, helemaal als deze in je eigen stad is. Geen kans voor de NS om je reis ineens om te gooien is nog een verrassend groot pluspunt, toch? Gelukkig was de show ook goed, dus ik heb dit weekend op vrijdag 22 september vrolijk ingeluid met Avatarium in de Osse Groene Engel.
Een act komt (bijna) nooit alleen en Avatarium dus ook niet. Het publiek werd opgewarmd door de mannen van The Slayer King, die de avond letterlijk openbeukte. Zo’n zwaar geluid heb ik al tijden niet meer gehoord, wat het des te meer impressive maakte dat de heren dit geluid met zijn drieën wisten te produceren. Je zag regelmatig de hoofden van het publiek lekker meeknikken en de sfeer zat er goed in. Ook tussen de nummers in was er tijd uitgetrokken om een duister sfeertje te creëren – de zanger/bassist vertelde tussen elk nummer door wel een overbruggend verhaaltje in een hese stem, die erg in contrast stond met de grunts tijdens de tracks. Een goede, entertainende opening van de avond!
Na een rookpauze (het verbaast me altijd hoeveel metalheads lijken te roken) was het dan zover: Avatarium! De show opent met een ingesproken stukje, dat de band als het ware naar het podium roept. Niet veel later staat dat podium propvol met vijf bandleden en hun instrumenten. Wat meteen opvalt is het sterke stemgeluid van frontvrouw Jennie-Ann Smith, dat toch redelijk uniek is in de metal – je zult de omschrijving wel vaker hebben gehoord, maar blues-y is toch echt de beste omschrijving ervoor. De kwaliteit bleef ook erg hoog door de show heen, wat een prestatie op zich is.
Buiten Smith was de rest van de band ook lekker bezig. Je zag het plezier dat de band erin had en het publiek werd regelmatig opgezweept door meerdere bandleden. Niet alle nummers werden opgevolgd door wat gepraat, maar toch genoeg om het goed af te wisselen. Het kwam ook erg spontaan over, wat altijd een pluspunt is. Nog twee pluspunten zijn dat het tempo en de hardheid van de set ook flink werden afgewisseld en ik voor het eerst van mijn leven samba-ballen en een radio gebruikt heb zien worden bij een metalconcert.
Ik was eerst een beetje bang dat het te hard zou zijn voor mij – ben nooit echt van de heavy metal geweest, moet ik eerlijk zeggen – maar de afwisseling en showelementen rondom het hele concert zorgden ervoor dat iedereen hiervan kon genieten. Mocht je de kans krijgen om Avatarium in een intieme setting te zien, doe het dan zolang het nog kan!
