Ah, Exhumed. Mijn eerste gedachte was “oh ja, die hadden een nummer in GTA 4, geef mij dat nieuwe album maar.” Nee, foutje, dat was Entombed. Oeps, maar dan nog: Exhumed is een band die altijd wel eventjes voorbij lijkt te komen. De band is niet supergroot of bekend, maar hij is ook geen no-name binnen de death metal scene. Dus als ik te horen krijg dat hij met een nieuw album komt, wil ik dat ook best wel eventjes proberen. Hier hebben we dus Death Revenge, het nieuwste schijfje van de heren, welke is uitgekomen op 13 oktober.
Grafrovertje spelen
Zoals je misschien gezien hebt, hadden we niet zo lang geleden een tweedelig artikel over concept albums. Naar mijn mening zijn de beste concept albums zowel goed te beluisteren op shuffle als in een rechte lijn. Oké, in mijn straatje van metal vind je ze niet zoveel, maar ik kan ze meestal wel waarderen. Waarom ik dit nu opbreng? Nou, Death Revenge is een concept album met waarschijnlijk een van de raarste centrale concepten ooit. Het speelt zich af in Edinburgh begin 19e eeuw en vertelt het verhaal van Burke en Hare, twee grafrovers die lijken leveren aan dokter Robert Knox voor geld, maar uiteindelijk besluiten verse lijken aan te leveren via moord. Psh, standaard. Wie heeft dit niet op de middelbare behandeld, duh? De eerste helft introduceert de setting en personages, eindigend met de zesde track, Unspeakable, waar het drietal met het idee komt om verse lijken te gebruiken. De tweede helft beschrijft hun minder normale werk, totdat ze ten val komen. Ja, ik was ook op z’n zachtst gezegd verbaasd. Dit is een bizar concept om je album om te laten draaien, maar ook een leuke geschiedenisles als je namen gaat opzoeken.
Boter aan z’n vingers
Een concept album bestaat natuurlijk uit twee onderdelen. We hebben net het concept kort behandeld, tijd voor het album. Vocalen worden verdeeld onder 3 man. Michael Burke doet gitaar en zijn vocalen stellen William Burke voor. Andere gitarist Matthew Harvey doet Dr. Knox en is de verteller. Bassist Ross Sewage (I see what you did there) doet William Hare en is ook verteller, hoewel je vooral Hare en dokter Knox hoort. Harvey’s rasperige vocalen en Burke’s lage growls spelen bijzonder goed tegen elkaar af. Maak vooral niet de vergissing om te denken dat de rest maar een beetje wat speelt, oh nee. Deze gasten zijn begonnen in 1990 dus goed kunnen spelen was praktisch een vereiste in de death metal speeltuin destijds. Drummer Michael Hamilton vliegt een weg door het album heen en levert heerlijk strak werk en Burke en Harvey leggen heerlijke licks en riffs neer. En zoals het hoort in goeie death metal klinkt Ross Sewage bij vlagen alsof hij boter aan z’n vingers heeft met hoe heerlijk hij het fretboard over glijdt. Mmmm…
Probleem!
M’n problemen met dit album…tja, het zijn er eigenlijk maar twee. De drie instrumentele nummers (Death Revenge Overture, Gravemakers of Edinburgh en The Anatomy Act of 1832) zijn alle drie heerlijk spooky en hebben de perfecte grimmige sfeer die bij dit album past, maar drie instrumentele nummers had voor mij niet gehoeven. Death Revenge Overture zet de toon, The Anatomy Act of 1832 heeft wat heel vet solowerk, maar Gravemakers of Edinburgh voelt als een beetje filler, ook al weet ik dat het er is om de start van de tweede helft van het verhaal aan te geven. Het andere probleem gaat waarschijnlijk heel mierenneukerig aanvoelen: de bas is soms te luid. Ik hoor graag de bas wat verder dan het lage gerommel dat het geeft maar in dit geval dwingt het de gitaar een beetje te veel richting de achtergrond. Anders dan dat is er niet zoveel mis hiermee.
Conclusie
Death Revenge krijgt een flinke duim. Het ragt waar het moet maar weet tegelijkertijd ook een verhaal te vertellen dat stiekem best wel interessant is en waar je waarschijnlijk niet zo veel van weet. Luister dit album eerst rustig van begin tot eind, ga wat info opzoeken over Burke, Hare en Knox en doe dan lekker waar je zin in hebt. Altijd van begin tot eind luisteren zodat je vette muziek met een leuk verhaal hebt? You do you. Gewoon op shuffle zetten terwijl je op de fiets zit? Ook lekker toch?
Eindcijfer: 8/10
Releasedatum: 13 oktober 2017
Label: Relapse Records
