Een band als Haemorrhage, een groepje Spanjaarden uit Madrid, reviewen geeft mij altijd gemixte gevoelens. Ik heb nog nooit van dit groepje gehoord, maar niet alleen zijn ze al sinds 1990 bezig, hun discografie is misselijkmakend lang met 9 albums en niet minder dan 21(!) split albums met verschillende namen uit de scene. Ik voel me dan altijd ietwat verplicht om het wat verder door te zoeken. Maar ja, ik heb maar zoveel tijd, dus ik zal me maar moeten beperken tot hun nieuwste release op 6 oktober, We Are the Gore. In ieder geval een lekkere titel waarvan je zou verwachten dat hij al lang een keer voorbij zou zijn gekomen. Kunnen ze het waar maken?
Geen gorefest?
We openen met Nauseating Employments, een nummer wat qua lyrics…apart is. Met goregrind denk ik gelijk aan expliciete beschrijvingen van allerlei walgelijke taferelen, maar in dit geval beginnen we met een nogal pessimistische kijk op beroepen die met de dood te maken hebben en de nare klusjes die hierbij komen kijken. Okee, nummers als Bathed in Bile, Gore Gourmet (wat opent met een sample dat gaat “ladies and gentlemen, dinner is served” want subtiliteit is voor watjes) en Gynecrologist geven je recht voor je raap wat je kan verwachten maar een opener als dit is wel apart. Ook als je kijkt naar iets als Transporting Cadavers voelt het niet als het gorefest dat je gewend bent van dit genre. Oke, “gases creak…rotting bowels/gurgling fluids…inside the box” komt in de buurt, maar dat is het meest expliciete dat dit nummer wordt. Het is wellicht geen indicatie voor de rest van hun output, maar toch wel iets wat het opschrijven waard is.
Zij die raggen
Lyrics zijn maar de helft en we moeten het natuurlijk eventjes hebben over de bandleden. Zij die hier een eind weg raggen voor ons. Met uitzondering van de drummer heeft Haemorrhage al ruim 20 jaar dezelfde line-up, alleen genoemd bij voor- of artiestennamen. Lugubrious neemt het gros van de vocalen voor z’n rekening en het komt er allemaal heel passend uit. Van grunts tot hoge screams en het lage geborrel wat we kennen van deze stroming doet hij allemaal zonder moeite. Backing vocals worden door de rest gedaan (minus de drummer) en gastwerk van (soms voormalige) bandleden van Carcass, Impaled en Ghoul. De rest doet wat we van ze verwachten en er zijn kleine momenten waar ze even mogen shinen. Zo krijgen we in de intro van Medical Maniacs een heel simpele intro met alleen bas die een goeie balans maakt tussen clean en distorted en drums die zowaar niet klinken alsof ze op een stel metalen vuilnisbakken worden bespeeld.
Blend van geluiden
Menig grindcore band pakt invloeden van Carcass en Haemorrhage is hier zeker geen uitzondering op. Je kan het ze ook niet echt kwalijk nemen, Carcass heeft gewoon het grondwerk gelegd voor dit genre. Wat bands als de Ramones zijn voor punk, dat is Carcass voor grindmuziek. Haemorrhage gooit hier nog wat extra bovenop. Prosector’s Revenge en C.S.C. (Crime Scene Cleaners) (welk trouwens met een heel kort, absoluut WALGELIJK stukje vocaal werk opent) bijvoorbeeld, starten beide bijna als een extra zwaar punk nummer voordat het meer het standaard rag-en-brulwerk in vliegt. Haemorrhage mengt zijn geluid heel leuk. Aan de ene kant heb je het nogal voor de hand liggende Carcass. Het is een heel subgenre wat zij hebben gebouwd met de toon van lyrics en het algehele aggressieve geluid. Elke grindcore band die bestaat is een resultaat van het huis dat Carcass gebouwd heeft. Aan de andere kant heb je wat makkelijker zichtbare invloeden van buiten het genre, zoals de eerder genoemde punk-achtige geluiden en zelfs wat solo’s. In een grindcore band! What madness is this?
Conclusie
We komen even terug op wat ik aan het begin zei, over gemengde voelens bij bands als deze. De vraag die ik dan moet beantwoorden is; wil ik na dit album hun discografie verder uitpluizen? En in dit geval zeg ik ‘ja’. Het is een zeer herkenbaar geluid maar voelt niet te generiek. Het mengt invloeden en geluiden maar komt nooit af als schizofreen. Het is een album waar Haemorrhage naar mijn mening trots op mag zijn en ik hoop oprecht dat het binnenkort Nederland aandoet. Ik wil graag zien hoe nummers als C.S.C. (Crime Scene Cleaners) en Bathed in Bile live tot hun recht komen en, nog belangrijker, wat ze losmaken in het publiek. Haemorrhage, kom maar eens een keer langs. Laat maar eens in levenden lijve zien wat jullie kunnen. Ik ben er klaar voor.
Score: 8/10
Releasedatum: 6 oktober 2017
Label: Relapse Records
