We leven in moeilijke tijden, zoveel mag duidelijk zijn. Of je nou links, rechts, midden of apolitiek bent, je hebt vast ergens wel een mening over wat er allemaal aan de hand is. Nou is er altijd wel een pluspunt en in deze tijden is dat, voor mij in ieder geval, punk. Wat harde gitaren, scherpe teksten, lekkere chaos… Wacht. Waarom is alle nieuwe punk ineens zo pop?
Dit is al een tijdje aan de gang – zelfs B.T. (Before Trump) en B.B. (Before Brexit) leek de punk al meer mainstream te gaan. Sterker nog, dat is waarschijnlijk de reden dat ik meer naar het genre ben gaan luisteren, want het werd toegankelijker. Billy Talent bracht vorig jaar met Afraid of Heights het meest poppy album van zijn carrière uit. NOFX volgde niet veel later met het verrassend straightforward en serieuze First Ditch Effort.
Inmiddels is er wat meer After Trump punk uitgebracht en deze trend lijkt zich voort te zetten. Ja, je hebt Stray from the Path’s Good Night Alt-right, maar zelfs voor hardcore is dat melodisch. Enter Shikari’s The Spark is het meest mainstream album sinds… alles, 
eigenlijk. Anti-Flag heeft zelfs Good Charlotte’s Benji Madden in de armen genomen voor nieuwe schijfje American Fall. American Attraction en Racists, de enige singles die we nu hebben, zijn ook al zachter qua sound, al snijden de teksten nog behoorlijk.
Dus what gives? Waarom is punk ineens zo lief aan het doen? Eigenlijk zegt Anti-Flag’s Justin Sane het wel goed in een interview met Rock Sound: “you catch more bees with honey”. Als de muziek toegankelijker wordt, bereik je meer mensen en leren die je boodschap kennen. Zo kom je verder en krijg je (hopelijk) meer mensen aan het denken.
Wat ook wordt aangehaald, door Justin Sane en Enter Shikari’s Rou Reynolds, is dat de wereld al kut genoeg is nu. Waarom zou je het niet wat beter maken door leuke, vrolijkere 
muziek te maken? De boodschap is nog steeds hetzelfde – ik denk niet dat Anti-Flag een zoetsappig nummer kan schrijven als hun leven ervan afhangt – maar het is allemaal net iets makkelijker te slikken, net als hoestdrank met een smaakje.
Nou hoor ik de mensen al klagen over selling out en Make Punk Great Again, want die discussie komt ook altijd weer terug. Tegen die mensen wil ik graag zeggen dat ze niet zo moeten zeiken. Zodra het weer beter gaat in de wereld, krijg jij je punk wel terug en in de tussentijd kun je naar het oude werk of underground bands luisteren. Wie weet zorgt het nieuwe materiaal er wel voor dat er meer mensen in je omgeving ineens je bands leuk vinden! Oh, god, dan krijgen we weer elitisme. Ik ga wel gewoon de nieuwe Enter Shikari luisteren.
