Foto door Jens Ryden
Er moest lang gewacht worden op nieuw materiaal van Necrophobic, aangezien de band al even van de radar is verdwenen. Zijn laatste album is uitgebracht in 2013! Necrophobic is nu echter klaar voor zijn comeback. Op 23 februari komt er een gloednieuw album chaos op aarde brengen. Deze zal gaan onder de titel Mark of the Necrogram. Ik weet het, het klinkt al meteen als een gezellig album. Wij hebben het nieuwe album alvast helemaal voor je uit elkaar gehaald en ons oordeel is als volgt:
Vloeiend begin
Je wordt meteen verwelkomd door de titeldragende track, Mark of the Necrogram. Het is opmerkelijk dat het direct erg melodisch is. Ja, het is ook erg vlot en typische blackmetal, maar al gauw blijkt dat hieronder een vloeiende track zit die uitnodigt tot uitgebreid headbangen. Ik kan je direct vertellen dat het qua overgangen, zowel in elk nummer zelf als van track naar track, erg goed in elkaar zit. Alles sluit op elkaar aan en ook in elk nummer moet je niet raar opkijken als het lijkt alsof er drie verschillende ideeën in worden uitgewerkt. Zo wordt alles tussen Mark of the Necrogram en Odium Caecum even afgebouwd en volgen we weer in een compleet nieuwe sfeer zodra de riffs van het nummer klinken.
Waar we beginnen met een goede dosis melodische blackmetal met ruimte voor die typische invloeden van deathmetal die deze crossovers vaak zo succesvol maakt, is er ook plek voor vernieuwing. Zo wordt in de nummers Tsar Bomba en Requiem For a Dying Sun het tempo ietwat vertraagd en horen we meer diepe, bombastische bastonen. Dit, in combinatie met deze herkenbare duistere gruwelvocalen, geven het een plaatje wat lijkt op Amon Amarth (een band die iedereen uit principe vaker moet luisteren). Het is gewelddadig geluid, maar je kunt er niet omheen dat het ook een zekere melodische sier heeft.
Voor ieder wat wils
Maak je echter niet druk, als je gewoon rechtdoorzee blackened death of blackmetal wilt hebben, heeft dit album je ook zat te bieden. Lamashtu, Sacrosanct, Pesta (wat mijn hongerige ziel uiteraard eerst spelde als ‘Pasta’) en Crown of Horns zijn allen perfecte tracks, ongetwijfeld vergelijkbaar aan je andere favoriete grootheden in snelle blackmetal, zoals misschien Dark Funeral of Taake, of misschien zelfs wel de moderne Gorgoroth. Ik noem het absoluut niet een kopie van deze ideeën, want Necrophobic blijft nog altijd bij zijn eigen melodische en lyrische stijl die op dit album heel constant blijft.
From the Great Above to the Great Below is misschien wel mijn favoriete nummer van dit album. Het moest even aan me vast groeien, want met een duur van bijna zes minuten en veel wisselingen is het zeker niet meteen een makkelijk nummer om doorheen te komen. Maar wat een top track is dit. Het is alles: boos, bombastisch, duister, symbolisch, gruwelijk, snel en zo strak in elkaar gezet dat ik eigenlijk meteen op zoek wil naar mijn kaarsen en een kleuter om te offeren aan onze gehoornde God. Oké, dat laatste zal ik natuurlijk niet doen, maar From the Great Above to the Great Below verdient het om in elke playlist te staan.
Simpelweg een meesterwerk
In het outronummer Undergången komt alle spanning weer tot rust met wat atmosferische akkoorden en minimalistische sfeermakers. Al met al is deze comeback van Necrophobic wat mij betreft van topniveau. Hij heeft in het verleden vele goede crossover tracks gemaakt, maar lijkt in dit album de regels van deze crossover in te ruilen voor gelaagdheid, die het misschien meer richting de moderne blackmetaltrend trekt, maar je kunt er simpelweg niet teleurgesteld in zijn! Mark of the Necrogram is een subliem staaltje werk en zal de band ongetwijfeld meer succes geven in het nieuwe hoofdstuk waar hij aan begint.
Eindbeoordeling: 9/10
Releasedatum: 23 februari 2018
Label: Century Media Records
Mark of the Necrogram van Necrophobic is onder andere bij Bol.com te reserveren.
