Het is weer tijd voor een opkomende band. Ditmaal in de vorm van SHVPES, een opkomende Britse band die met een heerlijke mix tussen post-hardcore en rapcore zijn muziek levert. Om een voorbeeld te geven hoe de band klinkt, denk dan aan The One Hundred maar dan zonder al de elektronische elementen. Maar goed, een paar maanden terug bracht de band God Warrior uit. De heren lieten een goede eerste indruk achter, zo goed zelfs dat ik dit album ook maar ben gaan luisteren.
Goede tracks
Het album kent een sterk begin. Dit komt voornamelijk omdat de band meteen snoeihard begint. Met tracks als Bone Theory en Skin & Bones laten de heren merken dat ze geen behoefte hebben om het rustig aan te doen. Nu we het toch over Skin & Bones hebben. Dit is wellicht het beste nummer op het album. De heren wisselen heerlijk tussen verschillende stijlen in dit nummer en dat maakt het, zoals ik al eerder zei, het beste nummer op het album. Naast deze tracks zijn er nog een handje vol tracks die er meteen uitspringen. Een van die tracks draagt de naam Breaking the Silence. Dit is wederom een track heerlijk wisselt tussen clean vocals en screams en tussen het harde en softe instrumentale werk. De anders is de title track, Pain. Joy. Ecstasy. Despair. Dit nummer begint rustig maar breekt na een goede 10 seconden los. Dit was een aangename verrassing.
Slechte tracks
SHVPES 2016 PHOTO CREDIT JOHN McMURTRIE
Het blijft echter bij deze tracks want, waar de band sterk begon, laat hij het afweten met de rest van het album. Het merendeel van de tracks spreekt mij niet aan, het wordt of snel eentonig of na een tijdje saai. Een van die tracks is False Teeth 96-24. Deze track heeft een djent vibe en past niet geheel op het album. een goed voorbeeld van een eentonige track is Tear Down the Walls. Van begin tot eind is het hele nummer hetzelfde. Het kan aan mij liggen, het kan zijn dat deze tracks aan je moeten groeien, maar voor nu doen ze het gewoon niet.
Conclusie
Na de release van God Warrior had ik hoge verwachtingen voor dit album. Bijnaderinzien misschien iets te hoog. Al met al is het album niet slecht, het heeft zijn goede kanten, maar het is te schaars om er compleet positief over te zijn. Ik hoop dat ik de band snel een keer live kan zien, misschien dat het live beter klinkt.
Eindbeoordeling: 6,5/10
Releasedatum: 14 oktober 2016
Label: Spinefarm Records
