31 maart brengt het Zweedse Imminence zijn nieuwe album This is Goodbye uit. De band heeft als we zijn facebookpagina mogen geloven zo’n twee jaar besteed aan het schrijven en wil met dit werk ook wegstappen van zijn oude “post-metalcore” stijl. De band heeft inspiratie gezocht in zijn emo/nu metal roots en wil nu met de grote jongens meespelen in de alternative rock/metal scene.
Veel elektronica
Het is erg duidelijk dat de band graag met elektronica speelt. De band opent het album met This is Goodbye, een nummer met een intro die me een beetje doet denken aan Bring Me the Horizon’s Throne. De band stapt al snel weg van deze gelijkenis. Het album zelf blijft een beetje in de hoek van That’s the Spirit hangen, maar dan met een minder schelle stem. Ook vinden we de synths wat meer op de achtergrond en in totaal is het album minder zwaar. De synths krijgen hun liefde echter tijdens het nummer Daggers: ze lijken wat meer naar voren te komen, maar misschien lijkt dat zo omdat ze in dit nummer beter zijn dan op voorgaande nummers door een betere harmonie met de gitaren. Ook tijdens arena anthems Desert Place en Coming Undone is goed duidelijk dat de band synths prima weet te mixen met de traditionelere instrumenten.
Licht gebrek aan diversiteit
Een van de dingen die me een beetje stoort aan het album, is het gebrek aan diversiteit. Hoewel de band ons licht verschillende tracks geeft, is het verkooppunt van de band duidelijk na een track of drie: de ietwat hoge, zeer fijne zang en de synths gemixt met gitaren komen iedere track op bijna dezelfde wijze terug. Sterker nog, Desert Place lijkt bijna compleet te bouwen op de vocalen, die na de eerste tien nummers niet speciaal meer zijn. Gelukkig weet Cold as Stone hier wat verandering in aan te brengen door interessante achtergrondzang toe te voegen aan de mix van de band.
Beoordeling
De band wil dus, zoals aan het begin vermeld, met de grote jongens in de alternative rock/metal meespelen. Imminence heeft de potentie om dit te doen en zal ongetwijfeld over een jaar of vijf zalen als Melkweg of misschien wel groter kunnen vullen. De band is wel al klaar om de grote jongens te ondersteunen in dit soort zalen, maar naar mijn idee is er nog veel werk aan de winkel voor de band hier daadwerkelijk aan toe is. Het album steekt echter goed in elkaar en geeft de band een stevige voet om verder op te bouwen.
Cijfer: 7/10
Releasedatum: 31 maart 2017
Label: Arising Empire
