Er is verrassend veel nostalgie in de scene te vinden. Veel bands zingen erover, kijk alleen al naar de meeste poppunk, maar veel fans kennen dit fenomeen ook. Tenzij je natuurlijk iemand bent die nooit vindt dat een band vroeger toch echt beter was. Dan zou ik graag dat trucje van je willen leren, want ik denk dat stiekem iets te vaak. Afijn, vandaag gaan we het dus gezellig hebben over nostalgie, dus zet je favoriete oude album op als soundtrack, pak er een flinke mok warme chocomel bij voor dat knusse gevoel en lees vooral verder!
Er is natuurlijk niks mis met een beetje nostalgie. Vroeger waren er ook gewoon dingen beter: All Time Low en Fall Out Boy maakten nog echte poppunk, Suicide Silence had Mitch Lucker nog als frontman, Bring Me the Horizon maakte nog muziek die een beetje aan te horen was… Ook was het die fijne tijd waar je ouders je van het station ophaalde na een concert of zelfs helemaal naar de zaal toebrachten, je al je geld voor jezelf kon houden en ermee kon doen wat je wilde en je nog geen bijbaantje hoefde te hebben voor wat extra centen. Stiekem was het dus best wel goed in die goede oude tijd, waarom zou je geen nostalgie hebben?
Nou ben ik zelf al een beetje een buitenbeentje wat dat betreft, want ik heb zelf niet zozeer nostalgie naar de middelbare schooltijd, maar naar de tijd dat ik nog Engels studeerde. Ik ben ook pas op 16-jarige leeftijd voor het eerst naar concerten gegaan en heb tijdens mijn studententijd mijn favoriete bands voor het eerst live gezien, want toen kon ik pas echt gaan. Bij de eerste paar concerten heb ik toen ook zoveel mogelijk merch gekocht, maar helaas moest ik daar snel mee ophouden, anders had ik geen geld meer over voor huur, eten of meer concertkaartjes.
Het was dus niet zo prachtig als dat ik me herinner – het leek eerst perfect, ik had alle vrijheid, kon doen en laten wat ik wil, maar toch… Er zijn altijd nadelen aan. Of het nu aan het geld ligt (tenzij je ouders echt heel rijk zijn, is dat toch altijd een issue), aan je opleiding (daar moet je ook tijd aan besteden), of toch je ouders (als ze strenge regels hebben), het verleden lijkt een stuk beter dan dat het nu is, want alles heeft nu eenmaal zijn nadelen. Je herinnert ze alleen niet meer omdat je er niet meer over nadenkt. Een roze bril is misschien wel cool met carnaval, maar daar blijft het bij.
Bands veranderen. Alles om je heen verandert. Ja, jij verandert ook, al heb je dat het minste door van allemaal. Het is net alsof de hele wereld continu verandert, eigenlijk! Dat betekent niet dat je geen nostalgie mag hebben, want vroeger waren sommige dingen inderdaad beter. Je kunt alleen niet meer terug naar het verleden (al kun je gelukkig nog wel altijd alle goede albums van bands blijven beluisteren), dus wat blijft er dan over? Juist, de toekomst! Trap er dus niet in als mensen zeggen dat vroeger alles beter was, want de echte beste dingen liggen in de toekomst. Die heb je helemaal zelf in handen, dus doe er wat mee!
