Op 19 mei kwam Linkin Park met zijn nieuwe album One More Light. Mocht je de band een beetje volgen, dan weet je dat de sound van dit album anders gaat zijn dan het eerdere werk van de band. De heren lijken van hun nu-metal kant af te stappen en meer de pop kant op te gaan. Voor zowel de band als de fans gaat het een spannende tijd worden, want de fans zijn het niet allemaal met deze verandering eens. Persoonlijk vind ik dat het nieuwe materiaal best wel lekker en ben ik benieuwd hoe de rest van het album klinkt.
Even wennen
Het lijkt mij sterk dat het je ontgaan is, maar Linkin Park heeft zijn hele sound omgegooid. Het is even wennen, maar als het moment eenmaal daar is blijkt het best een goed album te zijn. Naast de singles heeft het album veel goeds te bieden. Één van de betere tracks is de titel track: One More Light. Deze track is precies wat je van de band verwacht. Nou ja, qua zang en tekst dan. Het is een zeer gevoelige track en de band laat hier zien dat pop ook gevoelig kan zijn. Een ander hoogtepunt is Sorry for Now. Dit is wederom een gevoelige track, maar in een positief jasje. Wat ik wil zeggen is dat het qua tekst heel sad is, maar de muziek vrolijk is. Halverwege de track klinkt Chester net als Tyler Carter (ISSUES), maar dan met minder soul. Het laatste pluspunt is Good Goodbye. Ja, dit was een single, maar ik noem deze track even omdat de combinatie tussen Chester en Mike Shinoda als van ouds is.
Afgelopen week liet zanger Chester Bennington weten dat hij klaar is met de fans die blijven hangen in Hybrid Theory. Ik ben het hier volledig mee eens. De manier waarop kon misschien iets subtieler, maar het bericht was duidelijk: “Move the fuck on”. Verandering hoort nu eenmaal bij muziek en net zoals jouw muzieksmaak veranderd, doet die van een band dat ook. Ik kan me natuurlijk ook inleven in de fans, want eerlijk gezegd heeft de band sinds Hybrid Theory geen album meer uitgebracht dat op hetzelfde niveau zat. Dit neemt echter niet weg dat dit album al bijna 17 jaar oud is en er niet kunnen verwachten dat de band ooit nog zo’n album uitgaat brengen. Dus aan de fans die blijven hangen: move on.
Eentonig
Ondanks dat het een goed album is, heeft het toch zo zijn minpunten. Het grootste minpunt is dan toch wel dat het album een beetje eentonig is. Wat het zo eentonig maakt is het elektronische element: het klinkt in veel tracks precies hetzelfde en de instrumenten erachter veranderen ook weinig. Aangezien het een redelijk specifieke soort elektronica is (denk Madeon en Porter Robinson) valt het echt heel erg op dat er eigenlijk niets mee gedaan wordt. We weten dat de band dit beter kan doen, maar dat komt er hier niet echt uit.
Dat de band van genre verandert, is helemaal niet erg. Er zijn meer bands die dit doen en ja, allemaal hebben ze er kritiek op gekregen. Het lijkt met One More Light alleen wel alsof Linkin Park het op safe wil spelen – omdat een bepaalde formule op een nummer goed werkte, hebben de heren deze maar op alle nummers gebruikt, met een paar featurings die de enige afwisseling zijn. Leuk voor als je niet wilt nadenken en gewoon een kabbelend achtergrondmuziekje wilt hebben bij je zomerse picknick met vrienden, maar daar blijft het wel bij.
Conclusie
Ondanks dat de band zijn hele sound heeft omgegooid, is dit een lekker zomers album. Ik denk achter veel mensen het hier niet mee eens zijn en dat is jammer, want het is een geweldig album waar je, ondanks dat het eentonig is, uren naar zou kunnen luisteren.
Eindbeoordeling: 7/10
Releasedatum: 19/05/2017
Label: Warner Bros. Records Inc.
