Novelists is een relatief jonge band uit Parijs. De band kwam op 8 september met zijn tweede album genaamd Noir. Verder weet ik helaas niet veel meer over de band te vertellen, behalve dan dat ze metalcore maken met een progressief randje. Dit was voor mij de reden om eens even een kijkje te nemen of het album iets is.
Zweverig
Om te beginnen is het het beste om te kijken naar de sound die overheerst op het album. Hoewel de metalcore kant het overwicht heeft, houdt de band het grotendeels redelijk kalm. Dit zorgt er voor dat de tracks een beetje een zweverig gevoel krijgen, wat vooral door de gitaren gedragen wordt, maar ook de zang is hierin zeker niet misplaatst. Als je de band niet kent, denk dan een beetje aan je gemiddelde nieuwe Architects riff, maar met weinig tot geen distortion. Vaak geeft dit een mooi contrast als de band de zwaardere stukken van een nummer induikt, maar het voelt nooit als een abrupte overgang.
Beukend
Gelukkig is zweven niet het enige wat Novelists doet. Er zijn ook tracks waarop de band zich meer lijkt te richten op het beukende gedeelte van de metalcore en dit gaat redelijk vaak gepaard met djents. Dit gebeurt vooral op tracks als Grey Soul, maar het is voornamelijk door het hele album heen verwoven. Hierdoor klinkt het album echt als een geheel, zonder dat het hierbij in herhaling lijkt te vallen.
Beoordeling
Als je op zoek bent naar een metalcore-ish album wat je als achtergrondmuziek kan luisteren terwijl je bijvoorbeeld huiswerk zit te maken, zonder dat je moeder komt schreeuwen dat je naar duivelsherrie aan het luisteren bent, dan zit je goed met Noir, vooral door de atmosferische invloeden van Novelists‘ progressieve kant. Ben je echter op zoek naar iets wat constant beukt, dan ben ik bang dat dit niet je album zal zijn. Zelf ben ik in ieder geval zeer onder de indruk van het album.
Score: 8/10
Releasedatum: 8 september 2017
Label: Arising Empire
