Het is vrijdagavond 15 september en na een beetje moeite heb ik de Helling, een concertzaal waar ik voorheen nog nooit ben geweest, gevonden. Van buiten straalt het gebouw weinig uit, maar zodra je binnen bent is het gebouw een stuk sfeervoller dan je op t eerste gezicht denkt. Vanavond spelen Dead by April, Siamese en Disclarity hier.
Disclarity opent sterk. De Finse metalcoreformatie speelt heerlijk door, maar na een nummertje of drie lijkt de frontman al moeite te hebben met zijn screams, wat alleen maar bevestigt wordt door ieder woord wat hij spreekt na vijf nummers. Jammer, want de band eromheen speelt heerlijk, maar het is toch wat pijnlijk om te moeten horen hoe hier stembanden vergald worden.
Als volgende mag Siamese het podium betreden. De band brengt een heerlijk potje poprock (denk een beetje aan een hardere Yellowcard) en staat zelf op het podium lekker mee te deinen. De zang is glashelder en ook instrumentaal steekt alles goed in elkaar. De band weet zelfs een viool in zijn muziek te mengen alsof deze specifieke ‘The Joker’-viool (Deze had de vorm en de kleuren van het gezicht van DC’s The Joker) er voor was gemaakt. De band blijft gewoon lekker nummertjes doorspelen, gooit er halverwege een elektronisch mixje van wat bekende popmuziek bij en eindigt met een stukje dubstep om het publiek omver te blazen. Dit was zonder twijfel een van de beste sets die ik dit jaar heb mogen zien en Dead by April zal er een flinke kluif aan hebben om zich te bewijzen na zo’n set.
Gelukkig duurde geen enkele change-over lang vanavond, want ook Dead by April staat binnen tien minuten op het podium. De cleans van Pontus Hjelm zijn helder, Jimmie Strimmel laat duidelijk horen waarom hij weer terug mocht komen op de screams en ook het instrumentele werk klinkt zeer strak. De set heeft ook mooie vormgeving door middel van verlichting en iets wat lijkt op een verlichte lens in een van de ogen van de drummer. De reden dat ik Siamese echter beter vond, is omdat Dead by April weinig met zijn publiek doet. Verder heb ik niks dan lof voor het viertal, want de setlist zit goed in elkaar en ook na een uurtje klinkt alles nog strak.
Hoewel de start een beetje stroef was, heb ik uiteindelijk toch een heerlijke avond gehad. Disclarity is misschien een aanrader voor op CD, maar ik zou geen moeite doen om ze nog een keer live te zien. Siamese is vooral live heel sterk, want op een album komt de aura die de band live heeft niet over. Dead by April is überhaupt gewoon een aanrader, of het nou live of uit de studio is.
