Monkey3 in de Cacaofabriek. – Alle foto’s door Lenny van Dijk voor Louder Than Words
Je kunt natuurlijk bij ons terecht als je iets wilt weten over de welbekende gitaarklanken, maar ook andere, apartere geluiden beluisteren we graag! Zo was ik op 27 september in Helmond te vinden, waar Monkey3 beloofde ons te betoveren.
De opener van de avond is The Necromancers. Ze omschrijven zichzelf als een “unhappy encounter between dark gods at the corner of a foggy street,” en dat is ook precies wat je krijgt. Deze Franse vier-mans formatie heeft zijn sound dik in orde met onder andere een bassist die zijn vak verstaat en een fijne basis legt voor het zware geluid. De twee gitaristen vullen elkaar goed aan. Persoonlijk vind ik de afwisseling tussen de ritme partijen en de solo’s erg prettig: de band blijft niet doorgaan met eindeloze riffs, maar vult de nummers aan met goedgeplaatste solo’s. In vergelijking met het hoofdprogramma lijken het nog jonge gasten, maar de band klinkt ervaren en brengt de muziek overtuigend. Tijdens de nummers lijkt er niet veel respons van het publiek te zijn, maar tussen de nummers door en op het einde mag de band toch op een enthousiast applaus rekenen.
The Necromancers
Hierna was het tijd voor het hoofdprogramma. Ik was volledig onbekend met de muziek van Monkey3, maar ik reken mezelf wel tot een liefhebber van het genre. Als er naar het podium wordt gekeken, vallen als eerste de viertal lichtgevende geometrische/alien-achtige figuren op. Deze worden vergezeld door een dubbele projectie op de achtergrond en het drumstel. In eerste instantie had ik dit soort productie niet verwacht, dus het zorgt ervoor dat de band al mijn aandacht heeft voordat de eerste noot gespeeld wordt. De set begint met een atmosferische intro. Via de projectie worden verschillende fragmenten getoond. Beelden van atoombommen, planeten, dorre landschapen, astorieden, nebulas en nog meer komen voorbij; alles om een visueel gevoel bij de muziek te geven.
Monkey3 drummer Walter
Het eerste wat me opvalt is dat Monkey3 goed is in het opbouwen van de muzikale spanning en het vasthouden ervan. Dit is iets waar het publiek ook door gegrepen wordt. Veel mensen laten zich zichtbaar meeslepen door de hypnotiserende en emotievolle muziek. De band zoekt niet heel vaak interactie of contact met publiek, maar dit is ook niet nodig. Ze weten hun muziek en boodschap duidelijk over te brengen naar het publiek. Ook al ligt mijn voorkeur bij de hardere en snellere varianten van dit genre, Monkey3 weet zeker mijn aandacht vast te houden. Door de dynamiek en variatie is er veel te beluisteren in de muziek. Arabische stukjes met fagot-achtige klanken worden opgevolgd door stevig gitaarwerk. Bulderende gitaren worden voorzichtig begeleid met spacey geluiden van de keyboards. Bij ruige stukken wordt op tijd gas teruggenomen, om vervolgens weer net zo snel terug te gaan.
Na de vaste setlist wordt er nog eenmaal door het publiek voorzichtig om meer gevraagd. Dit wordt beantwoordt door de band, wat resulteert in een nummer wat de wens van het publiek vervult met de laatste stevige klanken.
