Het is woensdag 11 oktober. Misschien niet de beste avond om kapot te gaan, maar wel een geschikte; Renounce, Capsize, Obey the Brave en Stray from the Path zullen de mainstage van Dynamo vanavond bezetten om het publiek eens even flink wat frustraties er uit te laten springen/moshen/schreeuwen. Of allemaal tegelijk natuurlijk.
De opener van deze prachtige avond is Renounce. Door verkeersdrukte kan ik maar drie nummertjes van de band meekrijgen. De muziek lijkt een beetje heen en weer te gaan tussen melodische en rauwe hardcore en werkt op zich prima als opwarmer, maar ik heb niet echt spijt dat ik het begin van de set moest missen.
Als volgende mag Capsize het publiek bespelen en dit lukt de band al een stuk beter dan Renounce. De leden zien er jong uit en hebben duidelijk plezier in wat ze mogen doen, iets wat ik altijd wel terugzie in de reactie van het publiek. Er wordt flink gemosht en een dappere eerste crowdsurfer werpt zich van het podium af, waar vrij weinig publiek voor stond, om door twee welwillende heren naar achteren gedragen te worden en daar zijn reis te vervolgen. De band speelt een heerlijke show (zelfs zonder bassist) en als kers op de taart springt de zanger recht voor mijn neus het publiek in.
Hierna is Obey the Brave aan de beurt, die het opgewarmde publiek wat te doen geeft met zijn lichaam. De frontman zoekt genoeg interactie, er wordt flink gemosht en het aantal crowdsurfers neemt al wat toe. De band is energiek bezig op het podium en zet een headlinerwaardige set neer. Hoewel ik de band voor deze show nog niet kende, kerft deze zich sterk in mijn geheugen en schat ik de kans groot dat ik niet de enige ben die vaker naar zijn materiaal zal gaan luisteren.
Na een niet al te lange change-over klinken de eerste klanken van Stray from the Path en wordt het publiek wild. Ieder nummer wat de band speelt wordt nog harder terug gezongen door het publiek, wat ondertussen mosht en (van het podium af) springt. Degene die van het podium af sprongen waren dit concert overigens wel flink incapabel: nog nooit heb ik zo veel salto’s gezien, mensen die tegelijk springen, recht op camera’s sprongen, etcetera. Jongens, geloof me, het wordt veiliger voor iedereen als we een beetje op elkaar letten. Een bezoek aan EHBO (ook weer door die crowdsurfers) leert mij dat deze het er ook druk door hebben.
Wie gelukkig niet incapabel zijn, zijn de heren die constant op het podium staan. Stray from the Path bouwt er een geweldig feest van en laat nogmaals horen dat iedereen gelijk is, ondanks dat we allemaal andere personen zijn. Op de setlist is zowel plek voor een flink aantal nieuwe nummers als voor een goed aantal gouwe ouwe. De band raast aan één stuk door, maar toch komt er best snel een abrupt einde aan.
Na een laatste encore stopt de band met net iets meer dan een uur aan speeltijd. Ergens jammer, maar het publiek was uitgeput, dus de heren hebben hun taak volbracht. Het was dus een geslaagde avond, waarop de incapabele crowdsurfers vooral gedragen werden door de sterke sets van Capsize, Obey the Brave en natuurlijk Stray from the Path.
