Avatar heeft al meerdere gedaantes gehad. Nou ja, je ziet de band vooral met veel make-up op, maar voor het nieuwe album is over alles een koninklijk sausje gegoten. In Avatar Country word je meegenomen in, zoals je misschien al verwacht, Avatar Country en gaat alles over de koning. Is dit een land waar iedereen naartoe wil of wordt het een gevalletje Noord-Korea en wil niemand hier echt langere tijd wonen?
Concept
Laat ik als eerste dat concept bespreken, want als je deze site langer volgt, weet je dat ik een slet ben voor goede concepten. Dat is ook meteen de reden dat ik flink uitkeek naar dit nieuwe schijfje, want als je de video voor A Statue of the King nog niet hebt gezien, ga die dan eens heel snel kijken. Ik wacht wel. Snap je nu wat ik bedoel? Mooi. De rest van het schijfje en de promotie hieromheen doet niet onder voor deze video, want alles op het album heeft King in de titel (zelfs de instrumentele nummers), de band laat vanuit alles blijken dat het vanuit Avatar Country is gedaan en de lyrics gaan ook vooral over dit land en zijn koning. Als je houdt van een compleet uitgewerkt concept waar ook de band zelf compleet in op lijkt te gaan, heb ik Het Album Van 2018 al voor je gevonden. You’re welcome.
Rustiger en diverser
Het lijkt erop dat Avatar iets rustiger is geworden met dit album – er zijn nog genoeg momenten waarop je hoofd bijna van je nek wordt afgeblazen door het headbangen en de hardheid, maar er zitten ook flink wat melodieuze stukken in de nummers. Het geschreeuw wordt ook vaker vervangen door verschillende vormen van andere vocals, waardoor dit misschien wel het album is dat je ouders ervan overtuigd dat dit soort muziek ook gewoon luisterbaar is. De band is meer verschillende kanten op gegaan, met zelfs heuse country-invloeden op het nummer The King Welcomes You to Avatar Country. Er is wat doom te horen op King’s Harvest en The King Wants You neigt naar mathrock tijdens de intro. De kopstem tijdens dit nummer is niet aan iedereen besteedt, maar er zitten genoeg screams tussen om het toch niet erg te maken.
Dad?
Weet je, de beste omschrijving van Avatar Country, buiten natuurlijk het hele concept, is denk ik wel de term ‘dad-rock’. Je weet wel, dat soort bands die altijd hoog in de Top 2000 staan, degenen die de oudere familieleden bedoelen als ze zeggen dat ze ook naar die gitaarmuziek luisteren, het nieuwe Avatar materiaal heeft er eigenlijk best wel wat van weg. Okay, okay, dad-metal, want het is niet echt rock. Dit is niet per se iets slechts – nou ja, als je naar het hardste zoekt en vooral hard wil raggen is dit niks natuurlijk – want op geheel eigen wijze vindt Avatar hier zijn weg in. Het typische sausje van de band is ook nog duidelijk aanwezig en je kunt bijna de vele make-up van de heren ruiken tijdens het luisteren, dus generiek is het zeker niet geworden.
Een speech en instrumentele nummers
Avatar Country sluit af met twee instrumentale nummers, die allebei van ongeveer het andere uiteinde van het land komen. Het zorgt voor een goede afsluiting van het schijfje (al zou ik de volgorde hebben omgedraaid en zijn geëindigd met het rustige nummer), maar nu zorgt het ervoor dat je eigenlijk met een fles champagne in je hand zou willen staan omdat de Top 2000 bijna eindigt en je moet gaan aftellen. Kent iemand anders dat gevoel? Anders moet je mijn woord er maar gewoon voor aannemen. Als laatste wil ik nog even de speech aanhalen die halverwege het album komt (The King Speaks), wat een heerlijk humoristisch tussenstukje is en die ik zeker live wil zien gebeuren.
Dus?
Avatar Country is een lekker divers schijfje dat je eigenlijk op rondleiding neemt door het land van Avatar. Je ziet alle kanten van het land, leert de gebruiken kennen en je eert de koning met elke noot die over je speakers komt. Lever je Nederlandse paspoort maar in, want hierna ben je een inwoner van Avatar Country, of je wilt of niet!
Eindbeoordeling: 8/10
Releasedatum: 12 januari 2018
Label: Century Media Records
