Je zal inmiddels wel een van de meme-waardige video’s van Don Broco hebben gezien. Zo niet, dan heb je echt wat gemist en is je huiswerk bij deze om ze te bekijken. Natuurlijk hoort daar ook een album bij en die zal op 2 februari uitkomen met de naam Technology. Is dit net zo geslaagd als de video’s of valt het een beetje tegen?
Goed begin is het halve werk
Als je Everybody al goed in je kop hebt zitten, weet je al een beetje hoe Technology in elkaar zit. Je hebt een club-vibe, een voortgestuwd ritme dat duidelijke alternatieve invloeden heeft, lekker catchy en de teksten zijn een flink stuk donkerder dan je zou denken. Dit alles wordt doorgetrokken in de rest van het album en ook flink uitgediept. Je zou bijna zeggen dat het schijfje beter had kunnen beginnen met Everybody, want het is wel te merken dat dit nummer de kickstart was voor de rest en het hierna alleen maar beter is geworden.
Meer dan veertien nummers
Wat ik het leukste vind aan dit schijfje, is dat het uit meer dan veertien nummers lijkt te bestaan. Nou is veertien nummers tegenwoordig al veel voor een album, ik weet het, maar door de opbouw van de tracks lijkt het nog een stuk meer. Ik moest bij de meeste nummers regelmatig even kijken of ik nog steeds naar dezelfde aan het luisteren was, wat meestal ook wel het geval was. Dit is vooral goed te merken in het begin van het schijfje – titelnummer Technology, T-Shirt Song en Stay Ignorant zijn hier wel goede voorbeelden van. Het is knap hoe de band dit voor elkaar heeft weten te krijgen en toch alles als geheel heeft behouden. Het zorgt ervoor dat Technology in ieder geval niet verveeld.
Plus- en minpunten
Het schijfje heeft een groot pluspunt voor me, maar ook een aantal minpunten, dus die ga ik nu maar bespreken. Het grootste pluspunt zijn de verschillende lagen in de nummers – je hebt de muziek, de lyrics en de echte betekenis van de lyrics. Omdat er zoveel tegenstellingen en sarcasme door het album zijn verwoven, kun je het meerdere malen luisteren en elke keer weer iets nieuws ontdekken. Zodra je het eenmaal hoort (Come Out to LA is hier de beste introductie voor, het is bijna niet te missen) zul je de rest met hele andere oren beluisteren. De minpunten bestaan vooral uit de kopstem in T-Shirt Song, The Blues en Tightrope, die kan me niet bekoren en lijkt er ook helemaal niet bij te passen. Ook is de tweede helft van het album wat eentoniger dan de rest, maar ook hier zijn pareltjes tussen – afsluiter Something to Drink klinkt alsof frontman Rob Damiani wordt gemarteld terwijl hij het zingt, wat kippenvel geeft.
Dus?
Don Broco heeft langere tijd vooral een Britse club-vibe gehad. Lad culture, als die term je bekend voorkomt. Met Technology is de band dat label ontsprongen, dit gaat toch echt veel dieper dan welke vriendschappen je ook in de club sluit. Als je nog geen fan was, dan zal dit schijfje je mogelijk overhalen. Het is nog steeds iets waar je van moet houden, maar dat het langere tijd in je hoofd zal blijven zitten is een feit.
Cijfer: 7,5/10
Releasedatum: 2 februari 2018
Label: Sharptone Records
