Ik ben zelf geen fan van de Nederlandse taal. Sterker nog, als het aan mij lag, spraken we hier allang al allemaal Engels. Het zal je niks verbazen dat ik dan ook walg van de meeste Nederlandse muziek. Heidevolk is de grote uitzondering hier op en laat het nu net zo zijn dat deze band zijn jaar opent met een album. Op 12 januari zal Vuur van Verzet verschijnen, precies op tijd voor de aankomende tour met onder andere Arkona (welke 19 januari met een nieuw album komt) en Korpiklaani.
Eens een Heidevolk, altijd een heidevolk.
Het is niet te ontkennen dat de Nederlandstalige pagan/folk metal combinatie een redelijke succescombinatie is, zowel in het binnenland als in het buitenland. Ik neem het de heren dan ook zeker niet kwalijk dat ze bij de meeste nummers gewoon lekker in hun vertrouwde hoekje blijven zitten. De meeste van deze nummers zijn om blij van te worden en delen het niveau van de single Ontwaakt wel een beetje. Zo is Tiwaz, een track over de gelijknamige god, een van mijn favoriete nummers die Heidevolk ooit heeft uitgebracht. Met Woedend brengt de band een heerlijk uplifting nummer met een heerlijke klank. Tegenvallers zijn Gungnir, welke met een epische intro begint en vervolgens een bonerkill hier in ramt met niet al te interessante powermetalachtige vocals. Daarnaast hebben we Onverzetbaar, waarvan de intro niet heel erg veel interesse wekt en de vocals ook gewoon niet echt lekker klinken.
Nieuw album, nieuwe probeersels
Het eerste echte probeersel lijkt te zitten in A Wolf in my Heart. Het nummer is in het Engels, wat de kwaliteit van het nummer niet echt bevordert. De toch wat ongemakkelijke vocalen worden gedragen door een niet al te interessante instrumentale track, wat het totaalbeeld niet ten goede komt. Een betere, deels Engelse track is The Alliance. Het nummer opent in het Nederlands, om vervolgens door te gaan in het Engels. De hoge vocalen die hier soms tussendoor komen zijn echt geweldig en wil ik wel vaker horen. Ook apart zijn twee Nederlandse tracks, namelijk Yngwaz Zonen en Brittania, om bijna dezelfde reden; Yngwaz Zonen gebruikt groepszang die bijna a cappela is, terwijl Brittania meer eenstemmige gedeeltes heeft, wat bij beide tracks alleen maar een positieve toegevoegde waarde heeft.
Conclusie
Vuur van Verzet is een beetje een achtbaan wat betreft de kwaliteit van de nummers. Het ene nummer klinkt mij, letterlijk en figuurlijk, als muziek in de oren terwijl ik andere nummers het liefst niet meer hoor. Al met al is de gemiddelde kwaliteit van het album wel degelijk.
Score: 6,5/10
Releasedatum: 12 januari 2018
Label: Napalm Records
