Foto door Kai Swillus
Megaherz is misschien voor ons Nederlanders niet een van die bands die direct een belletje doet rinkelen. Hij is te vinden in de Duitse industrialscene, naast namen als OOMPH!, Eisbrecher, Hämatom en jazeker, ook Rammstein. Mocht je kennis van de Duitse taal niet zo best zijn, laat je dan zeker vooralsnog niet tegenhouden om dit genre uit te pluizen. Als Rammstein een intense fanbase kan hebben in Mexico, dan kunnen wij wel wat waardering tonen voor de alternatieve muziekscene van onze buren. Megaherz is op 23 februari vader geworden van zijn dertiende album, Komet, en laten we deze kans meteen nemen om je voor te stellen aan de ‘horrorclowns’.
Komet telt elf tracks en is daarbij niet onmogelijk lang. Dat werkt in het voordeel, want in dit genre is het soms lastig om alle nummers los van elkaar te zetten. Daar geef ik wel het eerste minpunt van het album: de opbouw van alle nummers is wel erg veel van hetzelfde. Zelfs de gesproken bridges voor de laatste herhaling van het refrein zijn uiteindelijk niet verrassend meer, terwijl dit juist zo’n krachtig stuk in een nummer kan zijn.
Met dat uit de weg, laten we over gaan naar wat hele goede punten: de teksten op dit album zijn prachtig! Iedereen die ervaring heeft met bands als Rammstein weet dat Duits een geweldige taal is om emoties op een krachtige en poëtische manier weer te geven en Komet is daar geen uitzondering in. Tracks als Scherben Bringen Glück, Von Oben, Tiefenrausch, Nicht Genug en titeltrack Komet zijn allen geschreven rondom de thema’s van liefde en bewondering en zijn echt heel pakkend als je je brein gebruikt (of Google Translate opent). Er wordt gezongen over herinnering, pracht en ruzie. Zo ligt Scherben Bringen Glück als een soort middenmaat tussen de twee thema’s die we op dit album tegenkomen: liefde en haat.
Want van haat en politieke boodschappen heeft dit album ook genoeg. Horrorclown drukt het duidelijk op je neus drukt met samples van Donald Trump’s “We need to build a wall” en teksten als:
“Der Weiße Mann vorm Schwarzen Mann
Der Schwarze Mann vorm KuKluxKlan
Der KuKluxKlan vorm Taliban“
… die spreken over de angst van ‘de zwarte man’ voor de ‘KuKluxKlan’ en die van de ‘KuKluxKlan’ voor de ‘Taliban’. Andere, stevigere nummers hebben daarentegen wat meer ruimte voor context. Zo gaat Schwarz oder Weiß over strijden, Heldengrab over oorlogsslachtoffers en -helden en Nicht in Meinem Namen over innerlijke strijd (denk ik). Natuurlijk kan ik er hier en daar naast zitten, aangezien mijn Duits alles behalve perfect is, maar zelfs met beperkte kennis en inzicht op mogelijke beeldspraak zijn ook deze protestnummers heel sterk bij elkaar geschreven.
Mocht je al bekend zijn met Megaherz en wat ze in het verleden zoal hebben gemaakt, is het op te merken dat Komet iets meer het enge en grillige imago van de band heeft ingeruild voor een emotioneler concept. De toon van de muziek is iets lichter gemaakt, met minder overheersende bas en lievere tonen vanuit de keyboards. De refreinen zijn van de herhaling van dezelfde set woorden naar langere zinnen gegaan en dat zorgt er wel voor dat het meer je aandacht grijpt dan dat het lekkere achtergrondmuziek blijft.
Daar wil ik dan wel als laatste minpuntje aan toevoegen dat emotionele en op zang gefocuste stukken niet optimaal tot hun recht komen, aangezien de vocalen van zanger Alexander Wohnhaas best wel schraal zijn. Dit werkt prima bij creepy sfeermakers in industrial, maar iets minder de pracht van liefde kan uitdrukken. Hoe dan ook verdient Megaherz meer bekendheid met dit album. Het is nog niet perfect, wat ook zeker niet hoeft, maar het is wel een interessante en mooie stap die is gemaakt en maakt me benieuwd naar de live mogelijkheden rondom deze nieuwe tracks. Daar komen we nog niet achter helaas, aangezien de komende tour niet door Nederland gaat…
Eindbeoordeling: 7.5/10
Releasedatum: 23 februari 2018
Label: Napalm Records
