Het meest recente album van The Plot in You, Happiness in Self Destruction, is alweer twee jaar uit. Daar is op 16 februari verandering in gekomen, want de heren hebben dan hun nieuwe album uitgebracht. Dit plaatje heet DISPOSE en is het vierde album van de band. Ik heb vrijwel geen verwachtingen voor dit album. Dit komt voornamelijk omdat ik slechts een handjevol tracks van de band echt goed vind. De rest van het materiaal spreekt mij niet aan. Nou ja, misschien komt daar met dit album verandering in.
Thema
Het thema van het album is vrij snel duidelijk: de nasleep van een slechte relatie. De heren laten dit onderwerp in iedere track op een andere manier terugkomen. Iedere track voegt zo dus iets unieks to aan het album. De band heeft laten weten dat DISPOSE om die reden ook meteen het meest persoonlijke album is dat de heren hebben geschreven. Dit is niet gek als je ziet hoeveel emotie in iedere track is gestopt. Mijn favoriete track is FEEL NOTHING. Dit komt voornamelijk omdat ik mezelf in het nummer kan vinden. Nou ja, in de tekst en het thema van het nummer: jezelf eindelijk over iemand heen zetten en niets meer voor die persoon voelen. Een andere track die het thema goed naar boven laat komen is RIGGED. De band opent het album met deze track en het is samen met FEEL NOTHING een van de betere tracks op dit album.
Minpunten
Het grootste minpunt voor mij is dan toch wel dat de band van zijn hardere kant afgestapt lijkt te zijn. De agressie en intensiteit die de band liet zien in zijn eerdere werk is ver te zoeken op DISPOSE. Zo staat de manier van zingen mij totaal niet aan. Het klinkt een beetje geforceerd en ik vind het eerlijk gezegd niet bij de band passen. Naast dat het geforceerd voelt, klinkt het ook een beetje zeurderig. Dan is er ook nog een instrumentale track die niets toevoegt aan het album. Deze track heet HAPPY en heeft vrijwel geen meerwaarde. Je zou deze track weg kunnen laten en het zal vrijwel geen impact hebben op het album.
Groei
Zoals ik eerder al zei lijkt de band van zijn harder kant afgestapt te zijn. De band laat hiermee zien dat hij de afgelopen jaren muzikaal gegroeid is. Dit was al duidelijk na de release van Could You Watch Your Children Burn, het tweede album van de band, maar dat is met DISPOSE nog duidelijker geworden. De band lijkt vrijwel van zijn zwaardere kant afgestapt te zijn en zich meer te richten op zijn gevoeligere kant. Dit wilt echter niet zeggen dat het super soft is geworden. Nee, de band heeft zo hier en daar toch nog wel iets hards erin zitten. Dit is goed terug te horen in meerdere tracks, maar om toch even een track er uit te pakken als voorbeeld, luister maar eens naar NOT JUST BREATHING. De band laat hier zijn zachtere kant zien, maar heeft er toch zijn hardere kant in weten te stoppen.
Tot slot
Al met al heeft het album, net als zijn voorgangers, vrij weinig te bieden. Er is een handjevol tracks dat mij echt aanspreekt. Het zijn deze tracks die het album dragen en nog enigszins het luisteren waard maken.
Eindbeoordeling: 6/10
Releasedatum: 16 februari 2018
Label: Fearless Records
