Soms moet je even op vakantie. Gewoon even ergens anders zijn, iets wat niet… hier is. Gelukkig staan er op 12 maart een aantal piloten voor ons klaar bij de Ziggo Dome, want twenty one pilots neemt ons deze avond mee naar Trench.
Om de heenreis alvast van een soundtrack te voorzien zijn The Regrettes opgetrommeld, die een prima voorprogramma verzorgen. De band staat flink op het podium te stuiteren en maakt gretig gebruik van de vele ruimte. Helaas klinkt het allemaal niet fantastisch, maar het publiek volgt in ieder geval alle commando’s op en warmt zichzelf zo op voor de main act.
Het podium is afgeschermd door een groot, zwart doek, het publiek begint onrustig te worden en de eerste gilletjes zijn al te horen. De lucht voelt bijna elektrisch van de gespannen verwachtingen en zodra het zwarte doek naar beneden valt, knalt de set van twenty one pilots uit de startblokken. Vanaf het eerste moment is het duidelijk dat kosten noch moeite bespaard zijn geweest voor deze tour, aangezien er bijna evenveel lichten in de zaal hangen als dat er in de lucht te zien zijn en er een auto achterop het podium staat, die snel in vuur en vlam vliegt.
Frontman Tyler Joseph en drummer Josh Dun zijn net zo actief als normaal. Dun blijft al zijn energie in zijn drumstel rammen en Joseph wisselt tussen outfits, instrumenten en podia alsof hij zichzelf in drie heeft gespleten. Tijdens Fairly Local lijkt het helemaal alsof er zwarte magie in de lucht zweeft, want Joseph laat zichzelf in een gat op het podium vallen, waarna hij meteen halverwege de tribune weer opspringt. Je kan het niet gekker bedenken. Dat de muziek zelf ook goed klinkt zou bijna niets meer uitmaken, maar is een leuke bijkomstigheid.
Het is lastig om de hoogtepunten uit deze set te halen, want het is eigenlijk een groot hoogtepunt. De lichtbrug die van het dak naar beneden wordt gelaten, zodat de band naar de B-stage kan lopen, de visuals, de drums die tot twee keer toe op het publiek worden gezet, de publieksinteractie zelf, alles klopt en zorgt ervoor dat het een onvergetelijke avond wordt. Twee extra onvergetelijke momenten: Dun die in het Nederlands het publiek bedankt en Joseph die The Quiet Game probeert te spelen. De Ziggo Dome is drie hele seconden stil geweest, wat drie keer meer is dan ik had verwacht.
Hoe lastig het ook is om een verslag hierover te schrijven, het is een stuk makkelijker om een conclusie te trekken. Twenty one pilots is al jaren aan het groeien en heeft bij deze bewezen dat zijn liveshow met de zalen mee is gegroeid. Als dit Trench is, dan wil ik nooit meer weg.
