“Eén goed ding dat van het Donald Trump presidentschap komt, is dat er in ieder geval weer een flinke dosis goede punk gaat worden uitgebracht.” Dat is wat mijn collega Irene regelmatig zegt. Ze heeft er zelfs een feature deels aan gewijd. Het nieuwste album van Anti-Flag, American Fall, wordt daarin al besproken, maar niet de kwalitatieve waarde van deze plaat. Tijd om dat eens uit te gaan zoeken.
Alles-Punk
Het vorige album van Anti-Flag, American Spring, klonk al een stuk gelikter dan ouder werk en dat wordt met American Fall doorgezet. Zo hebben American Attraction, Racists en Casualty een duidelijke zeroes pop punk invloed in zich. Niet zo gek, aangezien Good Charlotte’s Benji Madden als producer aan American Fall heeft meegewerkt. Ook heeft Anti-Flag zich meer in de Ska-Punk gedompeld met When the Wall Falls en ook in de Folk Punk vrienden gemaakt met tracks als Trouble Follows Me en Finish What We Started. Gelukkig is er voor de ouderwetse punk liefhebber ook nog wat Punk Rock materiaal op het album verschenen met Liar, The Criminals en Digital Blackout. Je moet echter geen Broken Bones of You Are Fired meer op dit album verwachten.
Werkt het eigenlijk nog wel met zo veel verschillende varianten van Punk op één album? Voor de ouderwetse albumliefhebber mogelijk niet meer. Het contrast tussen onderlinge tracks is best groot en het kan net zo goed een playlist van willekeurige protestmuziek zijn (met heel toevallig steeds dezelfde zang). Het is echter zo dat tegenwoordig veel mensen gecureerde playlists luisteren van een bepaald genre. Aangezien het Anti-Flag ook vooral gaat om het verspreiden van zijn protestboodschap, is in zoveel mogelijk verschillende playlists terechtkomen een goede strategie om zoveel mogelijk mensen te bereiken. Elke track op zichzelf heeft daarbij ook een goede potentie een op zichzelf staande single te zijn en doet niet onder voor een ander op het ‘album.’
Scherp en relevant
Genoeg over de cohesie van het album. Een brandende vraag van je is waarschijnlijk: is dit, in de kern, nog steeds het Anti-Flag dat je in het eerdere werk hebt leren kennen? Daar kan ik volmondig ja op zeggen. Misschien is de band nog wel meer zichzelf geworden dan ooit tevoren. De albekende scherpheid van de lyrics bereikt met American Fall mogelijk wel zijn hoogtepunt. Ik kan niet spreken over hoe on the point de band met zijn teksten was op albums die voor het Obama tijdperk zijn uitgebracht, aangezien ik zelf niet oud genoeg ben om die politieke periodes uit eerste hand actief te hebben meegemaakt. De teksten zouden echter weinig scherper kunnen zijn dan ze nu zijn.
Hoe relevant het over een jaar of tien zal zijn, kan ik weinig over zeggen. Er is een goede kans dat oudere tracks hun blijvende relevantie beter zullen behouden, omdat ze een stuk breder geïnterpreteerd kunnen worden dan dit werk, wat een zeer duidelijke aanval is op al President Trump zijn standpunten en ideeën.
Concluderend
Qua muzikale cohesie is American Fall geen album te noemen, maar het algemene thema in de teksten redt dit toch nog wel. Alle tracks zijn binnen hun eigen genres hoogstandjes en daarmee bewijst Anti-Flag al deze subgenres prima te beheersen. Nu alleen nog de vraag of deze tracks ons over een aantal jaren slechts herinneren aan een slechter verleden, of nog steeds net zo goed hun relevantie behouden als ouder werk.
Eindbeoordeling: 8/10
Releasedatum: 03 november 2017
Label: Spinefarm Records
American Fall van Anti-Flag is te reserveren via Large.nl of Bol.com.
