Op donderdagavond 13 april kwam Haken naar de oude zaal van de Amsterdamse Melkweg om daar zijn 10-jarige bestaan te vieren. Dit deed de band natuurlijk niet alleen: hij bracht The Algorithm en Next to None met zich mee! Dit was dus een redelijk progressief pakket, maar voor mij was alleen al het feit dat The Algorithm aanwezig zou zijn genoeg om me over te halen dit avondje bij te gaan wonen.
Next to None had de taak om de avond te openen. Een beetje rondzoeken op het internet leerde mij dat deze 4 jonge heren een mix van hardcore en prog metal spelen, een redelijk interessante combinatie. Vanaf het begin van de show was het al duidelijk dat deze heren zeer getalenteerd waren: zanger en keyboardist Thomas Cuce wist het publiek goed warm te spelen, terwijl zijn zang ook ondersteund werd door die van bassist Kris Rank en gitarist Derrick Schneider, terwijl Max Portnoy (goed geraden, dat is inderdaad de zoon van Mike Portnoy) het drumstel harder in elkaar slaat dan ik ooit iemand heb zien doen. De combinatie met hardcore werd niet door iedereen even positief ontvangen, maar was voor mij zeker een plus en een reden om de band voorlopig in de gaten te houden.
Als volgende was de beurt aan elektronische djentact The Algorithm. Het probleem dat ik met deze act voorzag was dat het ongeveer neerkomt op “love it or hate it” wat betreft de meningen over deze band. Dit was duidelijk te merken, want een aantal mensen waren los aan het gaan op het werk van de twee mannen, terwijl de rest van de zaal er nou niet bepaald van leek te genieten. Wacht eens even? Twee mannen? Kunnen die dan wel een goede stage presence hebben? Hoewel een van de twee heren de drummer is en de ander het grootste gedeelte van de tijd bij zijn synth moet blijven staan, zorgen de lichten en de manier waarop de mannen het doen er toch voor dat een ware audio-visuele show ontstaat.
Na een halfuurtje is het tijd voor de hoofdact van de avond: Haken betreed het podium! Een van de eerste dingen die me opviel was dat alle snaarinstrumenten twee snaren “teveel” hadden: een basgitaar met 6 snaren en 2 gitaren met 8 snaren worden vastgehouden door de bandleden. Waar dit voor is ontdek ik later als we bij de zwaardere djent stukken van de band komen. Hoewel de muziek (op de zwaardere stukken na) niet echt mijn ding is, is het toch niet te ontkennen dat de heren extreem getalenteerd zijn en een geweldige show neerzetten, waarbij vooral zanger Ross Jennings het publiek bespeelt door op een epische manier met de muziek mee te bewegen. De lichtgevende zonnebril (waarvan je bij de merch stand een iets andere versie kon kopen) die hij er op een gegeven moment bij pakte droeg hier alleen maar nog meer aan bij. Hoewel het dus niet helemaal mijn soort muziek is, was het zeker een goede show.
Dus, was dit een geslaagde avond? Dat is een ding wat zeker is. Opener Next to None wist een groot deel van het publiek positief te verassen met zijn interessante combinatie van hardcore en prog metal, The Algorithm wist een redelijk aantal mensen aan het dansen te krijgen en Haken wist een flink vette show neer te zetten. Een avondje als dit kan ik je dus zeker aanraden.
