Hoewel de totale line-up van Werfpop gericht lijkt te zijn op een wijder publiek dan de meeste festivals waar we te vinden zijn, overtuigen vooral een paar bands die later op de avond spelen ons om op 16 juli een dagje af te reizen naar Leiden.
Als we eenmaal zijn aangekomen in de Leidse Hout opent de dag met Liquid Sun Orchestra die op de mainstage met tien man duidelijk lekker in hun vel zitten. De show is lekker funky en menige bezoeker die niet achterover zit op t grasveld staat rustig mee te swingen.
Hoewel funk natuurlijk lekker is, is dit niet onze reden om hier vandaag te zijn. Voor het hardere werk steken we het grasveld over naar het tweede podium, waar Fifty Foot Combo zijn trashy rock al over het veld blaast. Helaas missen vocals een groot deel van de tijd (en dit niet door een missende vocalist of iets dergelijks), maar dat mag de pret niet bederven. De band brengt een lekker portie rock ’n roll met wat interessante invloeden vanuit een paar andere stijlen. Ook opvallend is de percussionist die er met zijn masker uitziet alsof hij auditie doet voor Slipknot, net als de keyboardiste, die zelfs op hoge hakken keihard uit haar dak gaat en later zelfs een theremin tevoorschijn tovert.
Helaas was er op de line up niet veel bijzonders tot later op de dag, maar met het centrum om de hoek hoefden we ons niet te vervelen. Als we terugkomen horen we al voor de ingang de tonen van Merdan Taplak, een beat brass band. De elektronische tonen gemixt met de instrumenten geven een mooi geheel met een Arabische touch. Ook een cover van Pendulum’s Slam passeert even.
Na een kijkje te hebben genomen bij Merdan Taplak ploffen we met een pizza neer voor Pink Oculus. Het trio, geleid door Esperanza Denswil, brengt futuristische trip-hop en is voor liefhebbers van het genre zeker een aanrader. De muziek klinkt prima en het is te merken dat Esperanza op haar gemak is, want ook de vocals vloeien alsof het een enkele woordenstroom is. Een drumsolo op een festival is een rariteit, maar de drummer mag er een neer zetten en waarom is duidelijk: het gehele publiek wordt omver geblazen door de geweldige solo.
Het is tijd geworden om te verkassen naar het hoofdpodium om daar Dubioza Kollektiv te bekijken. Bij alleen bekijken blijft het niet, want al snel is het gehele publiek aan het dansen, moshen en springen. De band zet een show neer waar je u tegen zegt, met de benodigde stukjes speech en meer dan genoeg publieksinteractie. Met een show waar iedereen welkom is en iedereen, van de meest uitgesproken metalheads tot mensen die hier gewoon voor een gezellig dagje komen, staan te dansen, ga je je toch afvragen of Prong en Apocalyptica hier nog overheen kunnen komen.
Prong geniet van een ietwat kleiner publiek dan Dubioza Kollektiv, wat niet raar is als je van een ska/reggae/punk hybrid naar hardcore overstapt op een redelijk “normaal” festival. De heren zetten een strakke set neer en doen lekker hun ding, maar persoonlijk ben ik niet heel erg onder de indruk van de muziek. Aan het einde van de set breekt de strap van de frontman’s gitaar, dus dat levert even een minuutje met lichte moeite op, maar de show gaat gewoon vrolijk verder. Het is niet slecht, daar niet van, maar echt goed of uniek kan ik het helaas niet noemen. Desondanks heb ik toch wel wat van de set kunnen genieten, dus een teleurstelling kan ik het ook niet noemen.
Om tien uur is het dan eindelijk de beurt aan hoofdact Apocalyptica, die deze show speelt als onderdeel van zijn tour ter ere van het 20-jarig bestaan van het album Plays Metallica by Four Cellos. De set is puur instrumenteel, op een paar aanmaningen om het publiek mee te laten zingen na. Heel erg hard zingt het publiek niet, maar het is wel te horen. De band zelf speelt een prima set en laat bijna alle klassiekers passeren, maar ook Escape komt aan bod. Helaas moet ik de conclusie trekken dat het als festivalset misschien niet het beste idee, maar als je Metallica een beetje kent (of Apocalyptica, maar daar heb ik geen ervaring mee) was het een fijne set en een mooie afsluiter. Bovenal was het voor wie dan ook een gave set om te zien.
Met een interessante mix aan acts hebben we ons prima kunnen vermaken op het festival, wat stiekem best leeg leek te staan voor de acts die er speelde. Aanrader voor volgend jaar? Dat hang natuurlijk af van de line-up. Qua sfeer was het festival zeker niet verkeerd en ook prijzen voor consumpties zijn nog te overzien.
