Iedereen weet ondertussen wel dat de Zweden goede metal hebben. Dat mag ook wel, met hoeveel Zweedse bands er zijn. The Unguided is een van die vele bands. Vrijdag 10 november brengt de band zijn nieuwste album And the Battle Royale uit en de daarvan afkomstige single The Heartbleed Bug trok mijn aandacht redelijk: de muziek die de heren maken klinkt een beetje als een mix tussen melodic death en metalcore. Dit album is de eerste met Jonathan Thorpenberg op gitaren en zang.
Brede invloeden
Zoals ik dus al meldde, is het goed te merken dat de heren brede invloeden hebben. De tracks bestaan vooral uit een wat rauwige melodic death metal met harmonische, bijna pop-achtige refreinen. Dit pop-achtige wordt alleen maar versterkt door de keyboards bijna alleen maar op een harmonische manier toe te passen. De band trekt het rauwe vooral uit de rauwe stem van frontman Richard Sjunnesson, waar menige metalcore/deathcore frontman nog een puntje aan kan zuigen, terwijl in de refreinen Jonathan Thorpenberg’s zang kristalhelder door je oren galmt. Aangezien ik zelf zwaar fan ben van het goed afwisselen van cleans en non-cleans, popinvloeden in metal en goed rauwe vocals, zal het je ook niet verbazen dat ik goed van dit album kan genieten.
Pluspunten en minpunten
De afwisseling van de vocals en het poppy keyboardgebruik komt naar mijn mening het beste naar voren in Death’s Sting, het nummer waarmee het album opent. Dit is op zich een goede keuze, want je wordt meteen het album in gezogen! Als je graag een potje wil headbangen kan ik je Dark Metamorphosis aanraden, hij opent heerlijk en heeft een lekker ritme om je haren op te laten wapperen. Zoals ik in de intro al meldde was The Heartbleed Bug het nummer dat mijn aandacht trok en deze track vormt ook een goede representatie voor het album; het enige wat ik in de rest van het album mis is de breakdowns. Force of Nature begint echt heerlijk, het nummer bevat epische riffs en er is eigenlijk maar een klein dingetje slecht aan, maar dit verknalt het nummer wel meteen voor me. De lyrics in het refrein beginnen met “What if the truth is really too true? And we forgot how to human.” en om eerlijk te zijn klinkt dit gewoon belachelijk. Als je kijkt naar de teksten op de rest van het album is het niveau prima, maar vooral deze eerste zin klinkt dus slecht. Verder dus een lekker nummertje, maar iedere keer dat ik dit hoor doet het me wel een klein beetje pijn.
Beoordeling
Het album klinkt lekker en luistert, zeker door zijn wat korte lengte, lekker weg. De band zet zijn talenten goed in en wisselt heerlijk tussen rauw en harmonisch. Dit album is een echte aanrader voor fans van onder andere Amaranthe en Dead by April!
Score: 8,5/10
Releasedatum: 10 november 2017
Label: Napalm Records
