Het is vrijdag 15 december en menig metalhead begeeft zich richting Amsterdam om hier in AFAS Live flink hard los te gaan. Five Finger Death Punch en In Flames zullen hier dik een uur op het podium staan en als opwarmer nemen ze niemand minder mee dan Of Mice & Men.
Of Mice & Men: Statisch
Een uur na het openen van de deuren mag Of Mice & Men als eerste het publiek vermaken. Mijn vermoeden dat de band dit vooral met zijn muziek moest doen werd bevestigd: bassist/vocalist Aaron Pauley staat aan zijn microfoon genageld en drummer Valentino Arteaga zit zoals gebruikelijk op zijn kruk. Gitaristen Alan Ashby en Phil Manansala hadden wel de vrijheid, maar pakten deze niet echt aan. Dit alles droeg er aan bij dat de show van de band niet bijzonder entertainend was. Dit gemis maakten de heren gelukkig deels goed in het geluid, wat bij de nieuwere nummers niet van het album te onderscheiden is. Bij de oudere nummers merk je het verschil tussen de screams van Austin Carlile en Aaron Pauley echter wel flink.
In Flames: Visueel genot
Waar Of Mice & Men nog geen tien jaar meedraait is In Flames ondertussen al dik 25 jaar op deze aardbodem. Het zestal brengt een visueel overweldigende show: de drummer en keyboardist staan op risers van twee meter en de vier heren op het podium lopen hier aardig actief rond. Van de grond tot aan het plafond beschikt de show over LEDverlichting en ook aan overige verlichting is zeker geen gebrek, want alles zwaait en flitst in de rondte. Gelukkig blijft de show niet steken op dit visuele genot (hoewel het soms iets te flashy is), want ook muzikaal zetten de heren een sterke show neer. Hoewel de muziek van de heren me niet al te veel aanspreekt, kan ik mijn hoofd toch niet stilhouden bij het ruige geluid dat van het podium af schalt.
5FDP: Laat steken vallen
Een half uurtje later is de beurt aan Five Finger Death Punch. De band begint out of sync, maar weet dit voor het eerste refrein al recht te trekken. Gedurende de hele show laat de band echter op meerdere plekken steken vallen. Op het podium is niet veel bijzonders te vinden, maar uit eerdere ervaringen weet ik dat de heren uit zichzelf ook een prima show neer kunnen zetten. Dit doet de band ook best prima door lekker actief op het podium bezig te zijn, maar een eindeloos lijkende akoestische onderbreking haalt het tempo flink uit de show. Ook het moment waarop iedereen met een rode hand op zijn gezicht het podium op mag werkt een beetje averechts, gezien de hoeveelheid mensen die dit tegenwoordig doet.
Maar behalve dat waren er meer opvallende voorvallen, voornamelijk rondom Ivan Moody. Het begint al met het feit dat tijdens This Ain’t My Last Dance Aaron Pauley en Tommy Vext het podium op worden gehaald. Tommy is de zanger van Bad Wolves (die niet mee is op deze tour) en heeft tijdens de vorige EU tour de mic van Ivan overgenomen toen die aan het afkicken was. Verder maakt Ivan hier en daar pikante opmerkingen, bijvoorbeeld dat iemand die zijn mobiel kwijt is misschien eens op de show moet letten. Dit alles, samen met het feit dat het geluid (wat ook nog eens echt veel te hard stond, zelfs met mijn oordoppen in) zorgt ervoor dat het afsluitende optreden onder niveau was.
Was deze show zijn geld waard? Niet als je speciaal voor Five Finger Death Punch kwam. Zelfs als je je ticket voor 40 euro van TicketSwap af gesnaaid hebt. Of Mice & Men klinkt goed, maar mist een showelement. In Flames was gaaf maar valt muzikaal een beetje buiten de boot ten opzichte van de andere twee en Five Finger Death Punch heeft naar mijn mening weer een flop achtergelaten. Ik zal de live shows van de band komende tijd daarom ook maar links laten liggen.
