Wat waren nou precies de beste albums van 2017? Nou is dat natuurlijk een heel persoonlijke ervaring en ook bij ons in het team kwamen we er niet uit. Daarom kun je van ieder teamlid, en een aantal lezers, hier hun favoriete albums terugvinden. Staat jouw favoriete album van 2017 er niet bij, laat het ons dan op de socials of in de reacties weten welke jij het beste vond!
Jason Schouwenaars, Oprichter, Eindredacteur & Recensent Punk
1. Starset – Vessels
Ik heb dit album toen het uitkwam aan het begin van 2017 een 10/10 gegeven omdat ik wist dat dit het beste was dat 2017 zou brengen. Inmiddels is het jaar voorbij en ben ik nog steeds van mening dat dit hét album van het jaar is. Als ik even niet wist wat ik moest luisteren, zette ik Vessels van Starset op en dat was elke keer opnieuw een groot plezier!
2. The One Hundred – Chaos + Bliss
The One Hundred heb ik ooit ontdekt in het voorprogramma van Eskimo Callboy. Sindsdien heeft de Drum & Bass en Metalcore/Rapcore combinatie een nieuwe liefde in deze genres bij mij aangewakkerd. Ik kon daarom ook niet wachten op het debuutalbum van de mannen. Hoewel ik in eerste instantie een klein beetje teleurgesteld was dat The One Hundred al duidelijk een nieuwe weg was ingeslagen ten opzichte van zijn EP Subculture, heb ik snel Chaos + Bliss leren waarderen voor de plaat die het wel was. Dat is niets meer dan een EDM Infused Rapcore album met heerlijk donkere ondertonen. Nu nog een nieuwe Nederlandse show van de heren en het feest is compleet.
3. Raizer – We Are the Future
Was het met de vorige twee albums nog niet duidelijk dat Electronic+Metal met 2017 een goed jaar had? Dan weet je het nu zeker. Raizer had aan het begin van 2017 zijn debuut met We Are the Future. Een heerlijk album waar Dubstep, Drum & Bass en EDM gemixt worden met Metal en Rock. We Are the Future heeft zijn hoogte- en dieptepunten, maar voor een debuutalbum hebben de heren zeker bovenmaats gepresteerd!
Esmee Meijer, Fotograaf
Esmee kon niet in woorden uitdrukken waarom ze deze albums de beste van 2017 vond, dus mag de muziek dat zelf doen!
1 Oceans Ate Alaska – Hikari
2 ALAZKA – Phoenix
3 Counterparts – You’re Not You Anymore
Jared Posch, Redacteur, Recensent Metal & Synthwave
1. Unleash the Archers – Apex
Een power metal schijfje met concept, grunts, screams en de geweldige stem van Brittney Slayes? Yes please! De band is helaas nog erg klein, maar hopelijk kan hij met dit album op zak verder groeien en volgend jaar een nog beter album neer te zetten.
2. Arch Enemy – The World is Yours
Het rekruteren van Nevermore gitarist Jeff Loomis lijkt de band alleen maar goed te hebben gedaan en Alissa White-Gluz lijkt op dit schijfje helemaal in haar element te zijn. Hierdoor klinkt het album stukken beter dan zijn voorganger War Eternal!
3. Ev0lution – Uprise
Dit album lijkt een begin te maken aan de toekomst voor een nieuwe stroom aan Trap/Metal crossovers en met het gigantische lijstje getalenteerde muzikanten dat hier aan meewerkt klinkt iedere track anders. Het unieke geluid dat hier uit komt vind je ook nergens anders en dit is daarom een van de redenen dat ik dit schijfje vaak opnieuw luister.
Nick van Dijk, Lezer
Nick van Dijk en Jared zijn het samen over in ieder geval één ding eens: Will to Power van Arch Enemy was een van de beste albums van 2017. “Heerlijk album met alleen maar lekkere nummers. Tevens ook erg uplifting en positief.” Zien we je terug bij de Arch Enemy show in Tilburg eind januari?
Jo Schouwenaars, Recensent Industrial & Black Metal
1. K.Flay – Every Where is Some Where
K.Flay heeft met dit album een perfecte soundtrack gegeven aan alle melancholische gevoelens die ik heb gehad dit jaar. Het is een knap staaltje werk om keer op keer met dezelfde, minimalistische opbouw van instrumenten een interessante twist te geven in beat, flow en tekst. Bijna alle nummers vertellen wel een goed verhaal en dus blijf ik hier keer op keer met plezier naar luisteren.
2. Fight the Fight – Fight the Fight
Ik ben al tijden geleden van de meeste metalcore afgestapt en heb dit ingeruild voor een wat meer ouderwetse sound. Toch is het debuutplaatje van Fight the Fight een stukje metalcore wat in mijn auto ligt. Het is in alle eerlijkheid geen uitdagend album; het is een redelijk standaard riedeltje metalcore. Dat neemt niet weg dat het een leuke afwisseling heeft tussen gevoelige nummers en hard ramwerk. Dat maakt het makkelijk om te blijven draaien.
3. Sidewalks and Skeletons – The Void
Ik kakte bijna in mijn broek toen dit album ineens online stond op Soundcloud en kon niet wachten tot deze ook op Spotify zou uitkomen zodat ik deze plaat overal mee naartoe kon nemen. Waar 2017 misschien wat gebrekkig was in metal releases (dat was blijkbaar meer een 2016 ding), is het een wederom een excellent jaar geweest voor de elektronische stijlen. The Void is een heerlijk drug-induced soort gevoel van euforie wat je omarmt als je deze plaat met een koptelefoon op je oren luistert.
Erik van Duyn, Recensent Metal
1. August Burns Red – Phantom Anthem
Zag deze al van verre aankomen. Ik geniet altijd van een nieuw August Burns Red album en Phantom Anthem was geen uitzondering. De problemen waar ik het over had zijn er nog steeds maar dit album is gewoon te lekker om niet ergens in een top 10 lijstje te zetten. Dus uiteraard verschijnt hij in de mijne.
2. Cannabis Corpse – Left Hand Pass
Voor mij de grote verrassing van het jaar. Hoe meer ik naar dit album luisterde voor m’n Discover feature, hoe meer ik bij mezelf dacht ‘verdomd, dit is wel heel lekker’. Zoals ik al zei, het is old school death metal. Jongens, in dat genre moet je echt kunnen spelen en Cannabis Corpse kan het. Misschien toch maar eens kijken hoe Philip Hall het doet in Municipal Waste…
3. Wage War – Deadweight
Ik was al weg van hun debuutalbum en Deadweight was een toppertje van een opvolger. We hebben nog steeds die heerlijke pitmuziek (want ik weet niet hoe ik het beter kan omschrijven) maar het geluid voelt net iets verfijnder. Alles is net een stukje beter en voelt daardoor lekker vertrouwd en toch een beetje verfrissend.
Lisa Bouwens, Lezer
Soms is de keuze voor je favoriete album snel te maken. Lisa hoefde niet twee keer na te denken om Motionless in White’s meest recente album Graveyard Shift op te geven als haar favoriete album van 2017. Waarom? “Omdat het van Motionless in White is.”
Irene Theunissen, Oprichter, Hoofdredacteur & Recensent Pop Punk
1. Anti-Flag – American Fall
Ik wil al zo verschrikkelijk lang van Anti-Flag houden, maar het lukte steeds net niet. Ik weet niet precies wat me tegenhield. Wat ik wel weet, is dat American Fall mij echt compleet fan heeft weten te maken. Alle nummers zijn scherp, strak en heerlijk catchy. Je kunt het poppunk noemen en het willen vergeten, maar jammer genoeg zal het daar te lang voor in je hoofd blijven zitten.
2. Enter Shikari – The Spark
Het duurde even voor dit album echt aansloeg bij mij. Waar was die rauwe sound van Enter Shikari gebleven? De screams? De boosheid? Gelukkig moest ik hem reviewen, want daardoor heb ik hem vaak genoeg moeten luisteren om toch fan te worden. Het helpt natuurlijk ook dat Enter Shikari altijd gewoon een uniek sausje over zijn werk heen gooit en als je die smaak lekker vindt, dan vind je alles van ze lekker.
3. Creeper – Eternity in Your Arms
Concept? Check. Punk-y ondertonen? Check. Catchy? Check. Hoe kan ik dit schijfje dan niet in mijn top-3 zetten? Het leuke aan Eternity, In Your Arms is niet alleen dat het op de plaat goed klinkt, maar dat het live nog beter klinkt. Het allerleukste is nog wel dat dit pas het debuutalbum is van Creeper. Ik kan nu al niet wachten op het volgende schijfje!
Justin Poels, Lezer
Justin had een moeilijke keuze te maken voor zijn favoriete album van 2017. Werd het nou Rise Against’s Wolves of The Stories We Tell Ourselves van Nothing More. Uiteindelijk heeft hij voor Nothing More’s met drie Grammy nominaties beloonde album gekozen: “Een zeer sterk en afwisselend album met veel diepgaande lyrics. Je kunt merken dat ze er keihard aan gewerkt hebben, en ze zijn ook niet voor niets voor maar liefst 3 Grammy’s genomineerd. Een meesterwerk!”
Lenny van Dijk, Fotograaf
1. Northlane – Mesmer
Geweldige plaat waarmee Northlane zichzelf naar mijn mening heeft overgetroffen. Aggressieve djenty stukken, prachtige cleane zanglijnen, dromerige atmosferische stukken, etc. Dit album heeft alles wat ik persoonlijk in muziek zoek. Daarnaast snijden de lyrics veel belangrijke onderwerpen aan zoals privacy, depressie, gebruik van aardse resources, etc.
2. While She Sleeps – You Are We
Ik heb lang getwijfeld wat ik van While She Sleeps vindt, maar sinds You Are We en de live show die ik op Jera 2017 heb gezien hebben ze me overtuigd. Fijne gitaarriffs, mooie afwisseling tussen screams en cleane zang. Gooi er nog een gave guest performance van Oliver Sykes tussen, en je hebt mij tevreden gemaakt.
3. Architects – Doomsday
De eerste release van Architects sinds de dood van Tom, en tevens ook een nummer wat Tom nooit heeft kunnen afmaken. Ik heb dit nummer de eerste dag helemaal kapot geluisterd, en hoewel het me nu niet meer helemaal aanspreekt is het toch een sterke plaat waarmee Architects laat zien wat we nog in de toekomst kunnen verwachten.
Kevin Bouwens, Recensent Post-Hardcore & Metalcore
1. Our Hollow, Our Home – Hartsick
Het album heeft een heerlijke mix tussen hard en zacht. Ik heb de eerste weken na de release niets anders kunnen luisteren dan dit album.
2. Migos – Culture
Ja, net als het vorige lijstje zit er weer een rap album in. Het is een heerlijk album dat zorgt voor de nodige afwisseling in de muziek die ik luister. Mocht je iets buiten de rock/metal zoeken, dan is dit zeker een aanrader.
3. Oceans Ate Alaska – Hikari
Heerlijk album met een oosters tintje. Ik luister dit album dagelijks en kan er geen genoeg van krijgen.
