Het is 11 februari en het is tijd voor mij om in de Melkweg het drumstel en de gitaren in te ruilen voor een tafel met geluidsapparatuur, support acts te vervangen met een DJ en een ritueel als de mosh pit gewoon lekker te behouden. $uicideBoy$ komt vanavond namelijk de Max op zijn kop zetten!
Aangezien het mijn eerste rapconcert ooit is, weet ik niet zo goed wat ik precies moet verwachten. Ik voel me in het begin nog een beetje out of place met een Thy Art is Murder tanktop aan, maar zodra de DJ op het podium begint te draaien voel ik me meteen thuis in de pit en jezus wat gaat deze hard. Een groot deel van de zaal wordt in beslag genomen en er wordt gesprongen als een malle. De meeste metalshows kunnen nog een puntje zuigen aan deze pit, ookal doet het me een beetje pijn dit toe te moeten geven.
De set start, na de opening van de DJ, knetterhard en pas na een halfuur geven de $uicideBoy$ ons een beetje rust. Natuurlijk weerhoudt dat de meesten er niet van om nog steeds mee te springen, want het energieniveau in de zaal blijft gewoon enorm hoog. Na een paar rustigere nummers klappen de neven weer vol hard door en bouwen de mosh pit om in zowel een circle pit als een wall of death, maar dan natuurlijk niet tegelijk. We krijgen uiteindelijk een set van net iets meer dan uur en stiekem is dat maar goed uit, want de zaal is retewarm en veel mensen in de pit beginnen er ondertussen toch wel dorstig en moe uit te zien. Niet dat iemand daar natuurlijk iets om geeft, we willen gewoon doorgaan. Maar helaas, het is morgen weer gewoon een maandag.
Als je ooit de kans krijgt om $uicideBoy$ of een soortgelijke artiest live te zien, dan raad ik je dit zeker aan! De energie die hier in de zaal hangt is zo anders dan bij een metalconcert, dat je dit eigenlijk wel een keer meegemaakt moet hebben. Tenzij je een hekel hebt aan rapmuziek natuurlijk, dan kan je beter thuisblijven.
