Heb je zin om hard te gaan? Ik ook, dus beweeg ik me op 17 augustus richting de Dynamo om daar een avondje los te gaan. Met de geplande bands moet dat wel goed komen!
De taak van het openen van de avond is aan de Amsterdamse band Nuclear Devastation. Dit viertal speelt een combinatie van Thrash, Crust en Blackened Hardcore. In tegenstelling tot de headliner vanavond nemen deze heren hun muzikale taak zeer serieus. Ze raggen snel en hard door hun set heen, terwijl de bandleden eruit zien alsof ze net een dier backstage geslacht hebben. De bandleden zoeken interactie met het publiek door middel van ijzende blikken en ook de zanger waagt zich niet aan een praatje tussen de nummers door. Terwijl de zaal langzaam volstroomt met bezoekers, begint de band aan de laatste deel van hun set. De zanger stapt tussen het publiek en probeert het gevoel van de muziek nog up close aan de bezoekers op de eerste rij te laten zien.
Vervolgens is het aan de lokale band Collision. Collision heeft met hun twee mannelijke zangers wel een apart voorkomen. Een zanger heeft een meer hardcore/punk scream, terwijl de andere meer richting een typische death/grind growl gaat. Ze wisselen elkaar continu af, wat voor een leuke afwisseling zorgt. Ook muzikaal heeft de band een hoop verschillende invloeden. Stukjes thrash, black metal blastbeast en punk breakdowns vliegen je afwisselend om de oren. Alhoewel het publiek in het begin niet zo enthousiast is, komt er bij de laatste nummers een stuk meer beweging in de zaal.
Na de twee openers is het tijd voor de band waar ik naar uitgekeken heb: Municipal Waste. Ik was vroeger nogal fan, maar ben de band na een aantal jaar uit het oog verloren. Gelukkig had ik nog een oud Municipal Waste shirt in de kast liggen en voelde ik me meteen weer thuis. Vanaf de start van het concert was het meteen één grote chaos in de zaal. Crowdsurfers links en rechts en een moshpit die een groot deel van de zaal in beslag neemt. Dit was echter niet genoeg voor zanger Tony Foresta, dus vijf seconden later waren er crowdsufers vanaf de bar. Tussen de mensenmassa vlogen ook heel wat verloren schoenen door de zaal heen en Tony hielp daar gretig aan mee door schoenen af te pakken van crowdsurfers die voorbij kwamen.
Tussen alle chaos door noemde de band ook dat hij jaren geleden zijn eerste Europese show in de Dynamo hadden gehad, en daarbij een leuke anekdote dat ze voor het eerst het album, The Art of Partying, in bijzijn van publiek in de woonkamer van een bezoeker hebben geluisterd. Ook was er jarige in de zaal die een potje mag 69’en met de merchandiser van Municipal Waste.
Vervolgens gaat de set weer verder met een grote circlepit en moshpit. Het optreden bestaat voor een groot deel uit klassiekers van het The Art of Partying album, die luid meegebruld worden door de bezoekers. De setlist sluit dan ook af met de ultieme party klassieker Born to Party, waarbij het publiek luidkeels “Municipal Waste is gonna fuck you up” meeschreeuwt. Het podium loopt leeg en na een korte oppepper komt de band terug voor het allerlaatste nummer, The Art of Partying.
Na het optreden beweeg ik me tussen de zwalkende mensenmassa naar buiten, waar ik genoeg bloed zie en een tweetal mensen die iemand nodig moeten ondersteunen omdat hij niet meer kan lopen. Municipal Waste heeft de belofte “Municipal Waste is gonna fuck you up” letterlijk waargemaakt.