Gisteravond was het 5 december, ook wel pakjesavond. Sinter-013 had vier mooie pakjes voor ons in de aanbieding: Unearth, Kataklysm, Ensiferum en Iced Earth zouden deze avond op het podium van de Tilburgse zaal betreden. Dat komt dus neer op een juten zak gevuld met metalcore, death metal, folk metal en power metal. Het zou dus een lekker diverse pakjesavond worden.
Het eerste pakje had zichzelf al geopend toen ik binnenliep: Unearth was al halverwege zijn halfuur aan speeltijd. De zaal zelf was nog aardig leeg, zelfs als je niet meerekende dat het trapdeel van de zaal en het gehele balkon waren afgezet. Het publiek leek weinig zin te hebben in dit pakje vol met metalcore. Ondanks de redelijk lege, stilstaande zaal had de band zelf het prima naar zijn zin en speelde zijn set alsof 013 vol stond door alsnog publieksinteractie te zoeken, wat daadwerkelijk nog lukte.
Hierna was de beurt aan death metal band Kataklysm. De zaal was op dit moment niet veel verder gevuld dan deze voor Unearth was, maar ook de vier leden van deze band leken hier gewoon schijt aan te hebben en gaven een geweldige show. Het lichtwerk rondom deze lekkere pot ragwerk was prima geregeld en zorgde ervoor dat het geheel een lekker agressief randje had. Ondanks het feit dat het grootste deel van het publiek nog steeds geen zin leek te hebben, was er toch een mosh pit te vinden en werd hier en daar al wat met hoofden geknikt.
Het was al aan de muziek tussendoor te merken dat het wat minder agressief ging worden; Ensiferum zou het podium betreden na een korte pauze. De Finnen betraden het podium in stijl; enkele leden droegen een kilt en ook de oorlogsschmink ontbrak niet. De zaal was ondertussen al wat verder gevuld en het leek meer alsof we een lichtelijk intieme set zouden krijgen. De muziek van Ensiferum was goed gemixt en de band speelde een heerlijke show. Het publiek deed mee alsof het de bij de vorige twee bands niet anders had gedaan en zong mee alsof het leven er vanaf hing. Het enige jammere was dat voor sommige stukken vrouwelijke zang een opname werd afgespeeld, hoewel accordeonista Netta Skog gewoon op het podium aanwezig was en een eigen microfoon had.
Na nog twintig minuten wachten onder het genot van metal hits als For Whom the Bell Tolls en Painkiller kwam eindelijk Iced Earth het podium op. De band speelde voor een toen eindelijk opgewarmd publiek, waardoor ik lichtelijk begon te vermoeden dat hij voornamelijk voor deze hoofdact aanwezig was. Het publiek deed alles wat zanger Stu Block het opdroeg en meer. Alles aan het optreden leek perfect te zijn, van het simplistische podium en de geweldig klinkende gitaren tot de epische uithalen van Stu. Ondanks hoe klein de zaal en het publiek waren, wist de band een optreden te geven met het gevoel dat hij voor een uitverkochte Ziggo Dome speelde, iets wat ik weinig artiesten zie doen. Van begin tot eind betrok de band het hele publiek in de set. Afsluiter was Watching Over Me, waarbij het publiek als een geheel de tekst mee wist te zingen.
Dus, was dit de beste pakjesavond ooit? Dat kan ik niet met zekerheid zeggen, want als kind cadeautjes openmaken is natuurlijk ook heel spannend. Toch was het zeker een geslaagde avond, ondanks het kleine publiek. Ik kan alle vier de bands aanraden, maar zeker Ensiferum en Iced Earth zijn een bezoekje waardig.