LIVE REVIEW: Korpiklaani & Myrkvar in P60

Hoewel het vrijdagmiddag al warm zat was, was het later die avond tijd om het nog warmer te krijgen in het stadshart van Amstelveen: Korpiklaani en Myrkvar zouden hier P60 komen omtoveren tot een folk feestje! Alsof dat nog niet genoeg reden was om te komen genieten, besloot de concertzaal ook nog eens om mede te gaan schenken, dus beter dan dat kon het niet worden!

Voordat hij werd aangekondigd als support wist ik nog niks over het Nederlandse Myrkvar als band, maar toen ik ze op Spotify had gevonden, was ik al snel verkocht. De geluidsmix leek in het begin nog niet helemaal te kloppen, maar dit was binnen 5 minuutjes ook weer gefixt. De set was lekker energiek en hoewel de band al drie jaar niet met de huidige line-up had gespeeld, was dit niet te merken. De band zoekt waar nodig de interactie met het publiek en start wat verder in zijn set wat naar eigen zeggen een “hele erge kuttraditie is”, maar stiekem blijkt dit gewoon een polonaise. Deze polonaise groeide overigens snel lang genoeg om niet veel meer te kunnen doen dan één en hetzelfde rondje hupsen.

Na deze heerlijke warming up is het tijd voor het Finse Korpiklaani, die met wat nieuwe nummers op zak het podium betreden. In de anderhalfuur die de band heeft komen deze nummers natuurlijk aan de beurt, naast natuurlijk albekende dranknummers als Tequila en Beer Beer. In de zaal vormt zich een redelijk grote folk pit die het grootste gedeelte van de tijd lekker door gaat, of het nou om dansen of moshen gaat. Ik geef ze ook groot gelijk; bij een band als Korpiklaani moeten de voetjes nou eenmaal van de vloer!

Ook muzikaal staat de band weer sterk zijn mannetje. Hoewel frontman Jonne hier en daar een noot lijkt te missen, is het nooit storend en alle solo’s, of het nou op gitaar, viool of accordeon is, klinken heerlijk. Binnen de set wisselt de band perfect af tussen rustigere en snellere nummers, waardoor het ook in de hitte van de pit nog goed te vertoeven is. Jonne zoekt genoeg interactie met het publiek, maar moedigt misschien net één of twee keer te veel aan tot het roepen van “Hey, hey, hey, hey”. Alsnog speelde de band een heerlijke set waar ik weer eens goed van heb kunnen genieten.

Al met al was het echt een heerlijk folkavondje en zoals altijd kan ik Korpiklaani echt aanraden als een band die je een keertje live moet zien, ook als je zelf niet zo van de folk bent. Myrkvar deed het heerlijk als support en als je een beetje van black/folk houdt, moet je hem echt even een keertje opzoeken!

Boekenlegger op de permalink.

Geef een reactie