Het is tijd voor mij om in de nostalgie te duiken, want Sleeping With Sirens heeft weer een nieuw schijfje uitgebracht! Nou was er vorig jaar natuurlijk ook al nieuw materiaal met het akoestische album, maar dat is toch meer een herinterpretatie. Tijd om de Gossip te beluisteren!
Zachter dan ik hebben kan
Wat het meeste opvalt, al vanaf het begin, is dat de hardere kant van Sleeping With Sirens nu echt helemaal weg is. Door de discografie heen verdwijnen de screams en riffjes steeds meer (al had het vorige echte schijfje, Madness, nog lekkere hardheid in een paar nummers) en dit is het logische vervolg. Wat is er dan voor in de plaats gekomen? Catchiness die op hetzelfde niveau ligt als Taylor Swift. Dat kan een voordeel zijn, als je daarvan houdt, al kan dit net zo goed een nadeel zijn. Dit betekent namelijk dat het ook nog een flink stuk meer naar de pop trekt.
Hard meezingen
Nog zo’n voordeel en nadeel tegelijk zijn de lyrics. Gossip heeft een flink meezing-gehalte, al vanaf de eerste keer dat je het schijfje luistert. Helaas komt dit omdat de lyrics zo voorspelbaar zijn als je normale wiskundeles. Niet alleen is de rijm net niet zo slecht als dezelfde woorden op elkaar laten rijmen (als in Sk8r Boy, waar boy duidelijk op boy rijmt), ook zijn het nogal cliché zinnen, waardoor je eigenlijk meteen weet hoe de zin zal eindigen. Het ritme erachter verandert natuurlijk ook niet, dus meezingen is absoluut geen probleem.
De vocals
Voor mij is de aantrekkingskracht van Sleeping With Sirens eigenlijk altijd de stem van Kellin Quinn geweest. Die is uiteraard nog steeds aanwezig in Gossip (meer zelfs, aangezien er geen screams meer zijn), maar toch… Het is net alsof hij zichzelf te ver pusht op punten, waardoor het net niet richting vals gaat. Ik heb grote moeite met dit begrijpen, want ik weet uit ervaring dat hij enorm veel talent heeft en ook live gewoon alles makkelijk haalt. Waarom nu al die moeite doen? Als het nou meerwaarde had, okay, maar dat heeft het niet echt.
Dus?
In samenvatting, en je zult dit vast al wel aan zien komen, is mijn Sleeping With Sirens fase nu officieel voorbij. Gossip is een geinig schijfje, maar er zit te weinig afwisseling in om me het hele album geïnteresseerd te houden en uitschieters zijn er ook al niet echt. Hopelijk verwelkomt de popwereld Sleeping With Sirens met open armen – het zou jammer zijn als we de band helemaal kwijtraken – want wij zijn de heren nu echt helemaal kwijt.
Cijfer: 5,5/10
Label: Warner Bros. Records
Releasedatum: 22 september 2017
