Hoe definieer je succes?

Op 4 november bracht Avenged Sevenfold een nieuw album uit, The Stage. Het schijfje is op een andere manier uitgebracht dan normaal: waar er vaak veel publiciteit bij aan te pas komt en de eerste paar singles langere tijd voor de rest van het album komt, was dit een complete verrassing. Het eerste nummer van The Stage is zelfs maar dertien dagen voor de release uitgebracht. Het album heeft het niet erg goed gedaan in de eerste week voor zo’n grote band, er zijn namelijk maar 76.000 verkocht in Amerika. Betekent dit meteen dat de band geen succes meer heeft?

In een Facebook post heeft frontman M. Shadows het hier al over gehad. Daar heb ik ook alle feiten die in deze introductie staan uit gehaald. Het zijn ook geen goede cijfers voor een band die al zo lang meegaat, die zo’n enorme fanbase heeft, maar er zijn genoeg redenen waarom dit zo is. Geen publiciteit betekent automatisch dat minder mensen van de release weten. Weinig voorproefjes betekent dat mensen niet weten wat ze moeten verwachten. Een Best Of album, dat specifiek bedoelt is om de verkoop te ondermijnen, dat wel veel gemarket wordt zal ook niet helpen.

Daarentegen kun je hier natuurlijk anders naartoe kijken. 76k albums verkocht in Amerika, zonder publiciteit, laat zien dat de band alsnog genoeg hardcore fans heeft die wel alles van de band volgen en het schijfje meteen hebben gekocht zodra het kon. Dat is een fanbase waar je op kunt bouwen, die graag geld aan je band uitgeven, in feite is dat waar je het meeste aan hebt. Streams tellen tegenwoordig ook mee in deze sales, maar een nummer van meer dan acht minuten kun je niet zo vaak draaien als een nummer van drie minuten, wat Shadows ook aanhaalt in zijn post. Wat dat betreft kun je het album dus juist wel een succes noemen, juist omdat de band heeft laten zien dat ook met grote risico’s er alsnog een goed resultaat kan komen.

Dus hoe definieer je succes nou in vredesnaam? Al zijn verkoopcijfers nog steeds belangrijk – zo kunnen labels goed zien welke bands groot zijn en welke niet – toch worden deze steeds minder belangrijk. Streams zijn niet te kopen. Albums en vinyl wel, natuurlijk, maar financieel gezien is het eigenlijk nuttiger om een album te streamen dan te kopen, want voor €10,- in de maand heb je een Spotify premium abonnement, voor niks kun je alsnog muziek streamen via die dienst, terwijl een album makkelijk €20,- kost in de eerste week. Als het onlogisch is om een album te kopen, waarom zouden die cijfers nog zo hard meetellen?

Succes kun je ook definiëren aan de fanbase, maar daar zijn ook problemen mee. Je kunt niet echt tellen hoeveel fans een band precies heeft. Je kunt in de buurt komen, sure – hoeveel likes heeft de band op Facebook, hoeveel volgers op Twitter, hoeveel publiek komt er naar een show – maar al die manieren zijn niet betrouwbaar want niet iedereen heeft social media, doet er iets mee of kan naar een concert komen. Het is een goede indicatie, maar daar blijft het bij.

Cijfers, hoe graag we het ook willen, zijn niet langer een indicatie van succes. Ik vraag me zelfs af of dat ooit wel het geval is geweest. Succes kun je als een kortstondig ding zien, waarbij je bijvoorbeeld kunt claimen dat The Rasmus het even hebben gehad met hun nummers In the Shadows en First Day of My Life. Is de band op het moment out of the picture? Ja, best wel. Betekent dit dat de band niet echt succesvol is geweest? Nee, dat niet. De band heeft nog steeds die-hard fans die alles volgen wat hij doet, In the Shadows is nog steeds op de radio, kortom, de band heeft een blijvende indruk gemaakt. Dat is waar succes om moet gelden. Niet om wat je op het moment doet, maar hoe lang het nog herinnert zal worden.

Heeft Avenged Sevenfold daarmee succes gekregen? Dat kunnen we op het moment niet zeggen, niet over The Stage in ieder geval. Voor nu kent iedereen in de alternatieve scene de band, zelfs mensen daarbuiten kennen de naam weleens, het enige dat mist is dat er geen shirtjes in de H&M hangen. Dit is de reden waarom ik de column Een Jaar Later heb bedacht en waarom de muziekindustrie soms zo achter lijkt te lopen. Succes is moeilijk te meten, maar iets wat tijdloos is, zal blijven verkopen.

Boekenlegger op de permalink.

Reacties gesloten